Kadaghanan natong mga Pilipino ang mahilig gyud sa kaon. Bisan unsang okasyona, kalipay man (kasal, bunyag, birthday, piyesta, blessing, o graduation) o diha sa kaguol (namatyan). Dili tungod kay buot lang nato busgon ang atong mga tiyan kondili buot nato nga pinaagi lamang sa maong akto sa pagtambong, kita mamahimong usa sa higala nga atong gitambongan.
Ang gihimong pagpakaon ni Jesus sa mga tawo diha sa milagrosong pagpadaghan sa pan, ang usa ka konkretong timaan nga siya ingon nga usa ka Magbalantay ang nakighiusa sa iyang panon sa usa ka konkretong panginahanglan sa panahon. Nagkinahanglan sila og pagkaon.
Ang pan nidaghan gumikan kay ang maong kasamtangang panginahanglan ang nakaaghat sa katawhan aron ilang ipaambit ang diyotay nga ilaha aron makatabang sa kinatibuk-ang lihok-sulbad sa panginahanglan. Ingon ini usab ang Eyukaristiya, dili lang kini usa ka rito nga atong balik-balikon matag Domingo ug Piyesta Iglilihi. Kabahin kini sa atong inadlaw’ng kinabuhi ug kini gyud unta ang atong pagkinabuhi. Ang ginagmay’ng lihok aron makatabang sa konkretong hagit sa ania ug karon nga panahon. Dili na kinahanglan nga mohimo pa og masabang diskurso aron imantala sa mga peryodiko.