Atong Pamalandongan kining mosunod nga mga karakter:
A. Ang Biyuda
Ang si bisan kinsang biyuda sa ilang kapanahonan ang giisip nga makaluluoy. Wala sila’y tingog. Mas kuyaw ug nahimong grabe pa gyud ang sitwasyon kun ugaling namatay ang ilang bana nga maoy nagdala sa ilang tingog. Sa karaang tugon ang mga biyuda ang giisip nga gipanalipdan sa Dios. (Jer. 49; 11/Sal. 68;5). Sa atong ebanghelyo karon atong nakita nga nag-inusara siya ug walay laing kapaingnan. Kay kaniadto ang biyuda walay katungod nga makapanunod sa katigayonan sa iyang bana.
B. Ang Maghuhukom
Kini siya ang local nga mahistrado. Ingon nga nagsunod ug nagtuon unta sa Torah, ang maong maghuhukom ang adunay dakong tinguha unta nga iyang labanan ang katungod sa maong biyuda. Apan giangkon sa maong maghuhukom nga siya walay kahadlok sa Dios ug nga dili siya maulaw. Ang sanglitanan nga gipakita sa maong maghuhukom ang maisip natong wala matukma sa naasoy’ng kulturanhong kahimtang nga nag-isip sa dungog ingon nga usa ka buhing sukaranan ni bisan kinsang tawo.
C. Ang pagpunay og balik
Ang pagpunay og balik sa maong biyuda ngadto sa maong maghuhukom gihimo dili sa usa ka pribadong sitwasyon kondili gihimo sa usa ka publikong pagpakaulaw ngadto sa walay ulaw nga maghuhukom. Ang maghuhukom mitabang dili tungod kay nahadlok siya sa Dios o dunay pagtamod sa mga tawo kondili dili siya buot nga maulawan kun ugaling dili niya tabangan ang maong biyuda.
Ang pagtulon-an sa sugilanon
Kun ang walay ulaw ug walay kahadlok nga maghuhukom ang mitabang aron luwason ang kaugalingon gikan sa kaulawan, unsa pa kaha ang mahigugmaong Amahan nga mohatag ug maminaw gyud sa mga yangungo sa iyang mga anak. Apan dunay mga pag-ampo nga gitubag og usa ka dakong: “Dili” tungod kay gihimo kini sa katuyoang kinaugalingon lamang.