INAMIN ni Presidente Arroyo na tataas ang presyo ng bigas. There is an impending scarcity of the grain hindi lamang sa Pinas kundi sa buong mundo. Hmmm, “mabigas” na problema lalo na sa milyun-milyong Pinoy na mahihirap.
Inaani na natin ang epekto ng climate change. Dahil sa pagbabago ng klima bunga na rin ng kapabayaan ng tao, ang mga lupain ay hindi na inuusbungan ng biyayang kailangan natin tulad nang dati. Ito ay problemang hindi lang sa Pilipinas nakaamba kundi sa buong daigdig.
Habang naghahanap ng pangmatagalang solusyon sa problema, matuto tayong magsinop sa ating pag- kain, lalo na sa bigas which is our staple food. Kung kukulektahin ang naaaksayang kanin sa hapag kainan, walang dahilan para magutom ang marami sa daigdig. Totoo iyan. Marami sa atin ang “takaw-mata”. Sa hapag kainan, todo-hakot tayo ng kanin as if mauubusan tayo. Pero yung naisasalin nating kanin sa pinggan ay hindi pala natin kayang ubusin. Naitatapon lang ang tira-tirang kanin kundi man nagiging kaning-baboy.
Kaya ang suggestion ni Agriculture Secretary Arthur Yap lalu na sa mga fast food restaurants, bigyan ng option ang mga parokyano. Kung puwede, magbigay din sila ng half a serving of rice para maiwasan ang pag-aaksaya. Kung kulang ang kalahating kanin, puwede pa silang umorder uli. Good idea nga naman.
Pero, you cannot legislate or order the character of a person. Kailangan ang tao mismo ang dapat bumago sa masama niyang gawi. At ang masamang gawi natin ay yung “takaw-mata” syndrome. Isipin lang natin yung mga naninirahan sa kalsada hindi lang sa Pilipinas kundi sa ibang panig ng mundo na nangangalahig ng basura para may makain habang tayo naman ay nagtatapon ng gras ya ng Diyos.