Ang Dios Miingon Pamalandong Matag Domingo

Pebrero  3, 2008. Ikaupat nga Domingo sulod sa tuig 

Mga Pagbasa:   Sof. 2:3;3:12-13/Sal. 146/1Cor. 1:26-31/Mt. 5:1-12a

Praktikalan na lang

Dili dautan ang mamahimong praktikal apan wala usab kini magpasabot nga atong isakripisyo ang mga moral nga prinsipyo sa pagkinabuhi natong mga tawo. Kun atong tan-awon ang sermon sa kabulahanan ug itandi kini sa atong kapanahonan karon, atong makita nga dunay dakong kasukwahi siya sa naandang balansayon sa kadaghanan karon. Kun ang Sermon sa Kabulahanan ang dapit kanato sa pagpuyo sa kaaghop, kakontento sa kinabuhi, sa paghigugma sa kalinaw, sa paghatag og kalooy sa paghigugma sa kakabos, ang kalibutan sa laing bahin ang buot motataw nga kinahanglang himoong kabahin sa kinabuhi ang kagubot, gubat, materyal nga kadato, kompetisyon, kaluog, kabangis ug uban pa. Nahimo silang kabahin sa atong kinabuhing tawhanon. Sila ang nahimong nakauban nato matag karon ug unya diha sa atong pagpangaon, pagsuroy-suroy ug paglingaw-lingaw. Apan kun atong tan-awon baya, bisan pa man kun anaa kita nila wala gihapon matagamtami ang gitawag nato og katagbawan. Sa ato pa, kinahanglang atong tan-awon asa kutob ang atong kapraktikal. Hinumdomi higala nga ang tinuod nga katagbawan anaa ra sa tinud-anay nga tinubdan niini nga way lain kundili ang nagsermon sa maong pagtulon-an sa kabulahanan.

[email protected]