Pamalandong Matag Domingo
Marso 11, 2007: Ikatulong Domingo sa Kwaresma
Mga Pagbasa: Ex. 3:1-8a, 13-51/1 Cor. 10:1-6, 10-12/Lk. 13:1-9
Daghan natong mga tawo ang mubo ra gyud kaayo og pagpailob. Daghan kanato ang dili maantigong moantos ni magsakripisyo aron mabatonan ang pagapandayong tingusbawan. Dili usab ikalimod nga bisan diha sa natad sa kausaban buot kita og dinalian. Mao nga maahat og walay nindot nga mapupo.
Apan lahi ang atong Ginoo. Sama siya sa usa ka hardinero nga mapailobon kaayong miatiman sa paras sa pamasin nga kini motubo, molambo ug magmabungahon. Usa ka dayag nga pagpakita nga ang Dios dunay dakong pagtahod sa tawhanong pagtubo. Mao nga bisan pa man kon kalipay sa Dios ang usa ka mahinulsolong kasingkasing sa usa ka tawo, apan ang katawhan kun buot hunahunaon wala maghingutas ngadto sa pagbalik sa Ginoo. Nahimong mibalik ang uban og ang uban wala. Kun anaa ang kalaglagan, kita mismo nga taglawas ang nagbuot nga mahitabo kini kanato tungod sa atong pagpunay og lingiw sa Diosnong Probidensiya nga kanato gihikyad sa Dios.
Ning panahon sa kwaresma, angayan natong pamalandongan nga diha sa usa ka mahinulsolong pag-uli balik ngadto sa atong Amahan, dili na kinahanglanong mosinati pa kita og mga "demalas" og mga katalagman sa kinabuhi, sanglit ang nanghingapin nga gugma sa Dios sa paagi nga kita iyang giatiman, paigo na kaayo alang kanatong iyang mga anak...Hinaut pa unta.