Kasama rin niya ang kanyang anak na isang halal na opisyal at ang kanyang manugang. Ang mga alalay na bodyguard ay nagpunta rin sa Hong Kong. Bakit yata tuwing matatapos ang 15th at 30th ng buwan ay namamasyal sila sa HK? Tsaka laging Biyernes, parang naghahabol sa bangko at magdeposito bago magsara kasi ang dating ay bago mananghalian tapos ay babalik ng Maynila ng Linggo ng hapon. Baka naman kumain lang ng roasted goose at pancit. Big time naman sila, literal pa ang Ginoo at ubod nga ng lapit sa Malacañang.
Pero etong pasyal na ito ay may dagdag na hiwaga, hiwalay ang tinuluyang hotel ng anak at manugang kay Ginoong Big Time. Ang anak at manugang sa Holiday Inn Golden Mile pero ang ama sa Marco Polo sa Ocean Terminal.
Dahilan, nakipagtagpo si Ginoong Big Time sa best friend niyang si Victoria (Secret kaya) dahil galing itong US kung saan nagpalamig dahil galit na ang taga-Malacañang na asawa ni GB.
Halal na opisyal, kung di sa Mommy mo di ka naman mananalo, lagot ka pag nalamang kasabwat ka ni Daddy. Sabagay, share naman yata niya sa’yo yung laman ng bag. Malaki yon at dolyar pa.
Nilunsad ni Ogie ang phone card ng Quantum Communications na ang nakalitrato ay si Sen. Ping Lacson.
Kung pagbabasehan ang pagtanggap kay Sen. Ping, mahal siya ng mga OFW sa Hong Kong, dinumog siya ng mga Pinay, meron pang umiiyak at tumitili. Karamihan ang narinig nating sinasabi pagkatapos siyang mahalikan, kamayan o yakapin ay "Ang POGI!" Iba ang dating at talagang pinagkaguluhan.
Galing ng Quantum sa ginawa kay Sen. Ping at susunod daw si Ogie sa phone card na modelo. Madaling ibenta lalo na sa Pinay na kulang-kulang 180,000 dito. Yun nga lang kay Sen. Ping may bonus, limang minutong dagdag na tawag sa Pilipinas, yun ang kapalit na hiningi at hindi na bayad sa pag-endorso ng produkto.
Pustahan tayo, may gagaya diyan. Hanap kayo ng ibang pakulo, dapat may originality.
Ang mga tindahan naman at kainan ay puno rin, kahit saan dapat ka pumila. Nakaahon na sila sa SARS at daming bargain, wala lang tayong pambili dahil sa liit ng halaga ng piso natin kumpara sa Hong Kong dollar. Mahigit P7 ang HK$1. Kaya inggit na lang tayo pero busog naman sa tingin.
Ang kalye napakalinis di lubak-lubak, ang pulis maliliit ang tiyan at makikita niyong naglalakad di nagtatago sa lilim ng puno at naghihintay ng haharanging sasakyan o kaya‚ nagpupusoy dos sa headquarters.
Ang mga building sa gabi, bukas ang mga ilaw at maliwanag di kagaya sa atin na sa mahal ng kuryente lahat nagtitipid. Sa airport naman nila, parating at paalis na turista umaapaw, haba ng pila pero sa laki, linis at ayos komportable ka. Malamig ang aircon, maganda ang upuan, daming tindahan at kainan at ayos na ayos ang takbo.
Sa atin, nakakaiyak, paglabas ng eroplano, mainit, makipot at maruming airport. Kita n’yo ang kakarampot na turista parang namamangha. WOW Philippines. At eto pa, tumutulo pa ang bubong, nakakahiya, may balde sa gitna ng arrival area ng international airport, bandang immigration. Kita ng lahat ng dumarating.
Katatapos lang ng ulan noon, paano kung kalakasan ng ulan, daming balde ang kailangan, MORE THAN THE USUAL. Kawawa naman tayo.