Ang asawa nga “nanglaki”

Iuli ko na kining imong  anak, Sir, Cusirco!” ni Artin nga nagkupot sa iyang asawa, paghimuntog nila sa may swimming pool sa mansion sa amahan sa iyang asawa. Mao pay pagsubang sa adlaw.

“H-Ha! Taym pa. Unsa may nahitabo ninyo, ha?” sa amahan ni Everlyn nga nakurat. “Usa ka buwan pa gani ninyo ron, sukad nakasal.”  “Ambot, anang akong bana, dad?” ni Everlyn nga mingisig hilaw. Dayong lingiw.

“Moingon ka la’g, ambot? Nagtuo ka tingaling wa ko kasabot anang imong iningles. Ug imo lang kong gipakaubos kay inyo lang kong saop.” Gilingi ni Artin iyang asawa.

“Unsa man diay sa’a sa akong anak, Artin nga buot mo man kining iuli?’ ni Sir Cusirco nga mabugnawong namulong ngadto sa iyang umagad.“Pasayloa lang ko, Sir.... Natagamtam ko gyud ang imong kamaayong tawo sukad sa akong  pagkaulitawo nga nagtrabaho diri sa inyo. Apan di ko na man gud maantos ning pagpasakit sa imong anak, nako,” ni Artin. “Naunsa! kanus-a man tika gipasakitan?” sa asawa nga mingisi gihapo’g hilaw.

“Kana diay’ng imo lang kong nawongog sulti nga ikaw nanglaki?” ni Artin.

“Wa man tawon ko nagsulti nimo, ana, uy!” Sa asawa. Milingo-lingo.

“Tinuod ba ang iyang gisulti, anak?” Sa amahan nga naguol ang nawong.

“Di, dad, uy!” ni Everlyn nga nabundak ang tingog.

“Unsay di! Nalimot ka adtong Lunes hangtod gahapo’ng Sabado... Mihangyo ko nimo sa bulohaton sa magtiayon kada gabii, labi na kay tugnaw ang panahon. Mibalibad ka, kay naglaki, ka? Imo pang gi-iningles aron di ko kasabot. Nagtuo tingali ka nga wa ko kabawo sa iningles sa lalaki, sa?” ni Artin. Pinaluha-luha pang mata. “Giunsa man diay ka pagbalibad sa iningles sa akong anak, Artin?” sa amahan nga midiyong.

“Ingon  siya, Sir., Di lagi  pwede kay nag-mens, ko! Di ba laki man nang mens, sir, no? Plural pa gyud. Sa ato pa nanglaki siya’g daghan!” ni Artin nga midanguyngoy na gyu’g bakho. Nakatawa si Sir Cusirco. Giagbayan si Artin ug gipasabot. “Mao diay nang iningles nga minubo sa gidugo, Sir?” ni Artin nga mibaik-ik.(Kataposan)