Ang kandiis ni Soledad mangtas

Daghan nang naibog sa kandiis ni Soledad. Lubyok kaayo siya'g kandiis nga kun mokatawa o mopahiyom, kini siya maoy naghatag o di ba nakadugang sa katahom sa iyang pagka dalaga.

Ug dinhi sa sityo Hangad Langit si Soledad maoy haranahan,  bisitahan, pangulitawhan ug gikabuangan sa mga ulitawo dinhi. Apan wala pa siya'y gipasalig nga ulitawo. Gani, ang ubang kadalagahan dinhi sa ilang sityo mora'g masuya na ni Soledad. Sa mga kalingawan sa baryo dili gyod masipyat nga si Soledad maoy ilang himuong "muse" labi na sa ilang unang novena sa ilang mahal nga patron. Karon, nia si Paulino ang ulitawo nga taga sityo Uhong. Nia siya aron mohalad sa iyang gugma ngadtong Soledad.

"Katahom mo, Soledad," hinay ang mga pulong ni Paulino.

"Ikaw gyod, Paulino, imo gyod kong ulo-ulohan," nagpahiyom si Soledad nga ingon sa nakaayon sa komedya ni Paulino. Pero, ang tinuod may pagbati siya kang Paulino. Ug karong gabhiona iya kining sugton.

"Kun dawaton mo lang kining tim-os kong halad nga gugma, Soledad, ako na ang labing malipayong binuhat ibabaw sa kalibotan. Ug magpakasal dayon ta sa labing madali," mitutok si Paulino kang Soledad. "Ang imong kandiis, Soledad, maoy timaan sa imong katahom nga sama sa usa ka buswak nga bulak nga rosas."

Wala dugaydugaya ni Soledad si Paulino. Iya kining gisugot.

Malipayon si Paulino nga mipauli. Sa iyang paglakaw subay sa mangitngit nga dalan may tingog sa wakwak. " Wakkkk! Wakkk!!!  Wakkkk!" Ug mitugpa kini. Usa ka babaye nga tag-as ang buhok pinadunghay, dili maklaro ang nawong niini. Apan nakaila si Paulino, busa iyang gisangpit. "Soledadddd! Ikaw kiniiii! Okey lang kay parehas ta, ungo sab ko," ni Paulino pa ngadto sa ungo nga hinigugma. Ug nahimo dayong mangtas nga ungo si Paulino, laksot ang iyang nawong ug kalkag ang iyang buhok.

"Paulino, ungo ka diay, mangtas usab ka diay nga ungo?' ni Soledad nga miduol kang Paulino.

"Oo, mahal ko," ug gihagkan ni Paulino ang aping ni Soledad nga may lubyok nga kandiis. (Kataposan)