Adan Kabalaka - Gula 36

Pagkakita ni Eser nga mihana sa pagsumbag kaniya si Carlo, dali kining mipalayo sa lalaki.

“Hala ha, manumbag?” matud pa ni Eser.

“Subra na man nang imong pagbastos nako Ser aduna nay nahitabo nato dili pa ba ka kontento niadto? Mura’g ubos na kaayo ang imong pagtan-aw sa akong pagkatawo nga yano rang mokumot sa bisan asang dapit sa akong lawas. Ayaw to’g usba kun dili ka gustong maglagot ko nimo,” matud pa ni Carlo nga nagpugong sa iyang kaugalingon nga dili makapasakit og tawo.

“Sorry na gud  ang-ang bi lami man gud kaayo ka lami kang permihon,” matud pa sa bayot.

“Husto na tong kausa nga adunay nahitabo nato Ser dili na to mausban pa kun mahimo ayaw na pagsige’g dot-dot sa imong kaugalingon nako,” matud ni Carlo dayong talikod. Nabati pa sa ulitawo nga miingon ang bayot “arte mura’g dili anak og mamayotay.” Wala na lang panumbalinga pa ang ulahing gisulti ni Eser.

Human makapalit og pork barbecue si Carlo, mipauli kini sa ila hapit na mag alas 7 sa gabii wala pa mokaun ang ulitawo nagpaabot kini nga muabot ang amahan gikan sa trabaho gusto niini nga magkadungan sila sa pagpanihapon. Mikutoy na ang tiyan ni Carlo, gigutom na ang ulitawo busa mikaon na lang kini og una, huma’g kaon gihugasan ang kinan-an. Human makapanghinlo sa kusina miadto kini sa ilang sala ug mitan-aw og TV samtang ang mga mata naa sa salida sa TV apan ang huna-huna niini wala sa iyang gitan-aw tua sa amahan kun hain na ang iyang papa. Medyo nabalaka ang ulitawo pipila ka minuto nga naglingkod nga nag-atubang sa TV gipalong na lang niya kini ug mas gipili nga mosulod na lang sa iyang kwarto ug mohigda. Sa iyang kwarto nagpiyong ang iyang mga mata apan bisan asa na lang punta ang hunahuna hangtud nga may nabati siyang adunay mipaka dapit sa pultahan sa ilang balay, daling mibangon si Carlo. Migawas sa iyang kwarto aron susihon kun unsa tong mipaka, maoy nakita niini ang amahan nga nahagba sa sulod diin abli na ang pultahan miagulo ang amahan. Daling giduol ni Carlo si Arturo.

“Pa, unsa may nahitabo nimo?” kabalakang pulong ni Carlo ngadto sa naghay-ad nga amahan  igo lang sa pag-agulo si Arturo, hubog kaayo nagkanayon ang hubog nga amahan.

“Hahay ning kinabuhi,” matud pa ni Arturo nga nagsulapid ang dila sa paglitok sa mga pulong.

“Hubog man kaayo ka pa dali bi agakon tika sa imong kwarto,” matud pa sa ulitawo. Gipabangon ni Carlo ang amahan medyo bug-at kini busa naglisod ang ulitawo pag-agak apan gipaningkamotan niya nga madaug ang amahan aron mabalhin kini ngadto sa kwarto samtang giagak siya ni Carlo.

“Carlo, akong anak... akong anak...akong anak,” pagbalik-balik sa paglitok sa amahan nanghupaw na lang si Carlo.

“Ayaw kaayo pabug-at pa dad-on tika sa imong kwarto,” padayon pag-agak ni Carlo sa amahan dili tiaw ang gibug-aton ni Arturo.

“Akong anak nga badlungon pero pinangga ni papa...pinangga ni papa si Carlo. Pinangga gyud kaayo. Hahay kinabuhi,” matud pa ni Arturo. Sa nabati sa ulitawo mura’g gikumot ang iyang dughan. Bisan og hubog apan mipabati pinaagi sa pulong ang amahan sa iyang pagpangga sa anak. Natandog si Carlo sa ulahing gipamulong ni Arturo. Human mapahimutang ang amahan sa iyang kama gihukasan sa anak ang amahan.

“Wala siguroy sulod ang imong tiyan nga mi-inom maong nahubog ka,” matud pa ni Carlo sa amahan. Human mahukasi sa uniporme, mibarog si Carlo, apan kalit nga gigunitan ni Arturo ang bukton sa anak hinungdan nga napalingkod kini pagbalik. (Sumpayan)