Daman sa udtong tutok

Gawas na dinhi sa akong kuwarto, Darlene,” gikan ni Orlan. “Tingalig mahigmata sila si sir Luis ug makamatikod sila nga nia ka sa akong kuwarto.”

Wala ko mokihol.

“Gawas na, Darlene,” ni Orlan pa. “Utang buot.” Apan imbes mosanong, kalit nakong gigakos si Orlan.

Nakalitan si Orlan sa akong paggakos kaniya. Nanglimbasog siya nga makalingkawas sa akong paggakos apan wala nako siya lung-i. Akong giukoban paghalok ang iyang ngabil. Nagkapuliki siya sa pag-antihay.

“Ayaw, Dar,” badlong ni Orlan. “Dakong sala kining imong gibuhat kaniya.

“Please, Darlene...” mapangaliyupoon si Orlan.

“Unsa ka man? matud ko nga mura’g naglagot. ‘Bayot ka ba?”

“Dili ko bayot, Dar,” niya pa. “Pero...”

“Kun tinuod kang lalaki,”nako pa. “Imatuod kini kanako, Orlan.”

Sa misunod nga mga gutlo, mipaundayon na si Orlan sa buot nakong mahitabo. Samtang nag-akob ang among mga ngabil, iya akong gihinay og dala paingon sa katre nga iyang higdaanan. Gihinay ko niya’g pahigda nga naghayang.

Kadali ra namong natangtang ang mga salimbong sa among lawas. Unya miutong ang mga gutlo nga mao ray bugtong saksi sa makutas namong kombate sa ibabaw sa katre. Mihangos kami sa kakutas human mosangko sa kinapungkayan sa langit.

“Karon, Darlene, nga may nahitabo na kanato,” ni Orlan pa. “Nasayod ka na tingali sa hinungdan kun nganong mibiya kanako ang akong asawa.”

“U-unsay buot mong ipasabot?” nakasukot ako nga wala makaagpas sa iyang gisulti. “Nga-ngano man diay?”

“Wala ka bay namatikdan sa akong pagka-lalaki?” niya pa.

“W-wala man,” matud ko. “Kay naunsa man diay ang imong pagkalalaki?”

Wala dayon siya motubag. Nanghupaw siya ug mitutok sa kisame.

“Mao kanay hinungdan nga gibiyaan ko sa akong asawa,” matud ni Orlan sa masulob-on nga tingog. “Dili kuno ko makahatag niya sa hingpit nga kalipay tungod kay gamay ra kuno ko’g kargada.”

Kakataw-onon ko sa gibutyag ni Orlan kanako. Tinuod bitaw. Nakamatikod ko nga gamay gayod og kargada si Orlan. – Sumpayan pa