Hagki ako ug unya hikalimti

Naagian ni Armida si Henyo nga nanghabok sa mga tanom nga bulak sa tanaman sa iyang inahan. Alang kang Armida kinahanglang likayan niya si Henyo kay dili maayo nga iyang paundayonan ang ilang hardinero nga makagusto kaniya.

Kagahapon sa iyang pagsulod sa tanaman aron mangutlo og mga rosas, giduol siya ni Henyo. Mapahiyomon kini nga nangutana kun gusto ba siya’g mga bulak.

Wala motingog si Armida kay sa tinuod lang mura’g dili na maayo kining iyang gibati karon sa ulitawo. Nakagusto siya sa hilom sa ilang ambongan nga hardinero ug gusto niya kini nga patyon sulod sa iyang kasingkasing.

Oo, patyon niya kining maong pagbati kay wala siya’y ugma alang sa usa ka tawo nga kabus. May laing nangulitawo kaniya ug ugma na kini niya sugton.

“Diay tulo ka pulang rosas, Ma’am. Paborito nimo ang mga rosas, di ba, ma’am Armida?” matud ni Henyo.

“Oo, pero ayaw na lang ko’g kutloi’g mga rosas, ako na lang ang mokutlo, Henyo,” ni Armida pa.

Usa ka hapon, may hamtong babaye nga mianha sa mansion, higala diay ni mama niya Carmina. Maila kini nga adunahan. Ang kotse niini didto gi-parking sa tugkaran sa mansion.

“Nagbasol ko Carmina nga gisalikway ko ang akong anak. Karon pa nako matugkad nga importante diay nga ikakuyog mo ang imong anak sa tibuok mo nga kinabuhi. Tungod sa kalagot nako ni Mateo, ang amo na hinuong anak maoy nahungawan. Nia ko, Carmina, aron pagkuha kaniya,” ni Doña Soledad.

Alang kang Doña Soledad panahon na nga magpaila siya sa iyang anak. “Okey, naa siya sa hardin, Soledad ug ulitawo na siya, guwapo. Liwat ni Mateo.” Gidala ni Carmina si Soledad sa tanaman.

Didto gipaila ni Soledad ang iyang kaugalingon kang Henyo. Nasabtan ni Henyo ang tanan nga siya anak ni Doña Soledad sa pagka dalaga sa hinigugma niini nga si Mateo. Mibiya si Mateo kaniya ug gipasagop ang iyang anak kang Carmina.

Karon, mokuyog na si Henyo sa iyang inahan nga dato. Nanamilit siya kang Armida.

“Mahal ko ikaw Armida. Mahimo ba nga pahagkon ko nimo ug unya puwede na ko nimo nga hikalimtan?...” ni Henyo.

Wala motingog si Armida apan may luha ang iyang mga mata kay alang kaniya nahigugma siya kang Henyo, apan sakit palandongon kay dili na niya kini makita sa ilang tanaman.

Talikdan na ni Henyo ang kabus niining kalibotan ug may kasingkasing nga nawili. (Kataposan)