Mosimba ba ang mangtas?

Karong buntaga, kay adlaw’ng Domingo nakita nila ni Ditas, Elyang, Ibyang, Morisia, Atalia ug Terang si Purisima nga misimba.

Siya ra nga usa, wala mokuyog ang iyang inahan nga si Anita. Pero, nahibulong ang tabian nga sila si Terang ug iyang mga higala nga libakera nga si Purisima ra man g’yud ang ilang pirme nga makita nga mosimba.

Ila dayong gimugnaan og tabi, kay lagi mga tabian ug libakera nga numero uno kining grupoha nga si Purisima dili anak nilang Anita ug Luis nga puwerte nga ungoa kay may nakakita nga nagtuwad didto sa luyo sa guba’ng kapilya ug kini si Purisima lagmit ila lang sinagop.

“Mao na, uy, mga miga. Kana si Purisima dili g’yud tingali na anak nila ni Luis ug Anita. Tan-awa ra gud, mata’g Domingo g’yud na siya mosimba,” ni Ibyang pa nga mibudlot lang ang simod.

“Pero, duna baya’y ungo nga mosimba, pero dili lang mokalawat,” salga pud ni Ditas. “Kadto diay si Marang mangtas mosimba man to, di ba?”

“Dili kadto mosimba si Marang mangtas, uy,” mitimang si Elyang.

“Way ungo nga mosimba, uy, Terang, Elyang,” mibusngi lang ang wait ni Atalia nga midugang sa pagsugilon. Tuod mao g’yud kini nasaksihan nga wa’y palta si Purisima sa pagsimba.

Guwapa ra ba kini si Purisima ug daghang mga ulitawo nga mihalad sa ilang gugma sa dalaga. Unya usa ka gabii samtang naglakaw sila si Ibyang ug si Terang kalit lang may mitugpa sa ilang luyo ug gisangpit sila.

Nangayo’g katahoran. “Maayong gabii ninyo, nang Terang, nang Ibyang,” ni Purisima pa ngadto sa duha ka tsismosa.

“Uy, susmaryosep, ikaw man diay, Purisima, Ginoo ko, kakalkag sa imong buhok!” ni Ibyang pa nga gibati’g kahadlok. “U-u-ungo ka, Purisima?”

“Oo, dugay na. Ug kadtong inyong nakita nga kanunay’ng mosimba dili to ako. Ang ako to nga kaluha nga si Maxima. Karon, suyopon ko ang inyong dugo, kay mga tabian mo’ng dagko!  Ngggrrrr, wakkkkk!”

Ug mihamag si Purisima. Naninggit sila si Ebyang ug Terang apan wala sila’y nahimo sa kusog sa usa ka mangtas. (Kataposan)