Siya ug ako sa kangitngit

“Unya, Venus, okey ra nimo kun adto ko mopuyo uban nimo?” ako siya nga gipangutana. “Ngano gud nga dili? Ako man gani ang mihagad nimo nga adto mopuyo,” matud ni Venus.

Gipasalamatan ko si Venus sa pagtabang niya kanako nga masulbad ang akong problema kun asa ko mohigda niana’ng gabhiona.

Niana’ng pagkaalas siyete sa gabii, nanirado na ang tindahan nga among gitrabahoan. Nagkuyog mi si Venus ngadto sa hotel nga akong giistaran aron kuhaon ang akong mga butang.

Pag-abot namo sa hotel, gitabangan ko ni Venus pagpanghipos sa akong mga gamit. Giseguro nako nga wala’y mga butang nga mahibilin sa wala pa kami manggawas.

Sa among paggawas sa hotel, mipara dayon si Venus og tricycle. Amo kini’ng gipakyaw sa pagpahatud ngadto sa iyang gipuy-an sa Poblacion.

Naikog kaayo ko ni Venus kay siya man ang miplete sa tricycle nga among gipakyaw. Buotan kaayo siya nako. Nagpasalamat g’yud ko sa Diyos nga sa panahon nga miserable ang akong kinabuhi, naghimo siya’g paagi nga magkaila kami si Venus nga matinabangon kaayo.

Dos andanas ang balay nga gipuy-an ni Venus. Ang tag-iya sa balay maoy nagpuyo sa silong. Ang ikaduha’ng andana maoy gipaabangan niini ug aduna kini upat ka kuwarto. (Sumpayan)