Siya ug ako sa kangitngit

Mipaturatoy paglakaw si agaw Paulo palayo kanako. Ako ingon sa nahiugbok. Naglibog ko’g maayo kun unsa’y angay ko’ng buhaton. Naglisod ko pagpakanaog sa akong hukom.

Dili na ko buot nga masubli pa ang pagpahimulos ni agaw Paulo sa akong pagka babaye. Apan mibahad si agaw Paulo nga may dautang mahitabo sa akong mga ginikanan kun dili ko siya tumanan sa iyang gusto.

Kini ang akong gikabalak-an. Nasuheto ko sa kinaiya sa ig-agaw ko’ng adik. Isog ug maldito siya. Gikahadlokan siya sa among lungsod sa Mabini.

Daghan na ang nakatilaw og bun-og sa iyang mga kamot. Nakadunggab na usab siya kaniadto ug maayo gani kay wala mamatay.

Mipauli ko sa balay.

Sulod sa akong kuwarto, gitimbang-timbang ko ang ipakanaog ko’ng desisyon. Tumanan ko ba si agaw Paulo o dili? Bahala na!

Pagka-alas singko sa hapon misakay ko’g habal-habal paingon sa gipuy-an sa akong ig-agaw. Akong gimandoan ang driver sa habal-habal sa paghunong paghitungod na namo sa gipuy-an ni Paulo.

Mikanaog ko human ikatunol ang plite. Mibarog ko sa daplin sa dalan nga nag-atubang sa balay’ng karaan nga maoy gipuy-an ni agaw Paulo.

Balay kini sa iyang mga ginikanan nga mitaliwan na sa laing kalibotan tungod sa aksidente. Mingaw ang palibot sa balay. Mura’g walay tawo sa sulod. Kalit lang kong gikulbaan. (Sumpayan)