Jezebel

Gula 192

Wala na mamugos si Edward. Migawas siya sa kuwarto. Nahibilin ko sa kuwarto nga mibati og kabalaka kay mura’g nahiubos si Edward nga akong gibalibaran.

Naluoy ko ni Edward. Nagbasol na hinuon ko kun ngano’ng ako siya’ng gibawo ug gibalibaran. Pero dili mahimo’ng pahagkon ko siya. Daghan pa mi’g angay panagsultihan.

Daghan pa mi’g angay husayon. Sa akong bahin, daghan pa ko’g angay ikompisal ngadto ka’ng Edward mahitungod sa nahitabo sa akong kinabuhi dinhi sa Cebu.

Niana’ng pagkaudto, may nanuktok sa kuwarto nga akong nahimutangan. Ablihan ko na unta apan nabati ko ang tingog ni Edward didto sa luyo sa pultahan. “Maniudto na ta, Jezebel,” niya pa. “Gawas na diha.”

Gilahos na g’yud nako’g abli ang pultahan. Nakita ko si Edward nga nagbarog sa gawas sa pultahan. Nagkuyog mi ngadto sa komedor.

Mitambong dayon mi sa lamesa. Diha’ng nagkatigom na ang tanan, gisugdan ang pangaon.

“Ngano ba’ng wa man mo’y tingogay diha?” Sukit sa uyoan ni Edward ngari kanamo. “Nag-away mo nga mura man mo’g nagbungol bisan nagtupad mo’g lingkoranan?”

“Wa man, Tiyo,” ni Edward pa. “Ingon g’yud si Jezebel niana. Hilumon.”

Gitibawas namo ang pangaon. Pagkahuman, mibiya ko sa kan-anan. Mibalik ko sa kuwarto. Misunod usab dayon si Edward kanako. (Sumpayan)