Jezebel

Mihinay ko’g liso aron pagsuta kun kinsa’y tag-iya sa kamot nga midapat sa akong abaga. Ug nakugang ko pagkakita sa lalaki nga nagbarog sa akong luyo.

“Sa kataposan nakita ko na g’yud ikaw,” niya pa nga ingon sa nahinangop. “E-Edward!” mao ra’y akong nalitok kay wala ko masayod kun angay ba ko’ng malipay o dili sa among panagkita nga wala damha.

“Salamat nga nagkita na gayud kita, Jezebel. Dugay na ko nga nagpangita nimo.”

“Nganong imo man kong gipangita?” matud ko. “Angay pa ba gud kana’ng ipangutana? Tungod sa gugma mao nga gipangita ko ikaw. Gimingaw na ko nimo. Nabalaka ko pag-ayo sa kalit mo’ng pagkahanaw didto sa ato.”

Wala ko motingog. Wala ko makasabot sa akong gibati karon nga gikakita ko ang una ko’ng hinigugma nga si Edward. Siya’y akong first love, ang lalaki nga maoy nakaangkon sa akong kaputli.

Sa among panagkita karon, gusto ko siya’ng likayan apan dili ko makahimo. Mura ba’g akong gibati nga nagkinahanglan pa ko niya.

“Kumosta ka na?” Gipangutana ko ni Edward. “Nahimong miserable ang akong kinabuhi dinhi sa siyudad,” laktud ko’ng tubag.

“U-unsay buot mo’ng ipasabot, Jezebel?” (Sumpayan)