Jezebel

Gula 176

Sa ngadto-ngadto nagkauga ang akong pagpakigpinarayganay kang Red. Dili g’yud nako madawat sa hingpit si Red. Wala’y gugma nga nagpataliwala sa nahitabo namo.

Sama lang ko sa usa ka burikat nga iyang gigamit, nag-ampo nga mahuman siya’g dali aron makalingkawas na ko gikan sa iyang mga kamot.

Wala g’yud ko’y pagbati ni Red mao nga walay lami ang among pagparayganay. Dili sama sa akong bation niadto’ng nakigparayganay ko nila ni Edward ug James.

Bigay-todo ko kanila ni Edward ug James kay gihigugma ko man sila. Maayo ko’ng moresponde. Mukooperar ko’g maayo aron mas matagbawon ang among pagtagay sa lawasnong kalipay kay dili man supak sa akong kabubut-on ang among gihimo.

Pero kang Red, dili ko makigtambayayong niya pagkatkat sa hagdanan sa ikapitong langit. Bugnaw ko sa among engkuwentro.

“Ugma anhi gihapon ta magsesyon, ha,” giingnan ko ni Red sa dayon nako’ng gawas sa iyang kuwarto. “Sa sama’ng oras magpaabot ko nimo dinhi.”

“Dili ba mahimo’ng taposon na nato kining binuanga?” Giingnan ko si Red samtang nagbarug ko sa tungod sa pultahan sa iyang lawak.

“Dili mahimo, Jezebel. Ug ngano ba nga magdumili ka man bisan may nahitabo na kanato sa makadaghan? Kita man bitaw’ng duha ang nalipay. (Sumpayan)