Jezebel

Gula 147

Wala motingog si James. Igo lang mipitokpitok ang iyang mga mata nga ingon sa may lawom nga gihunahuna. Gipahimuslan ko ang iyang pagpakahilom.

“Gihigugma ko ikaw, James,” matud ko. “Dili ko gusto’ng maalaot ka sama nako. Andam ko’ng magsakripisyo kun gikinahanglan. Sa imong bahin, hunahunaa sa makadaghan ang ipakanaog mong desisyon. Kun kita angay sa usa’g-usa, magkatagbo pag-usab ang atong dalan sa umaabot nga mga adlaw.”

Mitutok si James nako. “Dili ko buot nga mawala ka kanako sa hingpit Jezebel, balikon ko ikaw.”

“Magpaabot ko, James. Pero kun ugaling dili moabot kana’ng higayona, dawaton ta ang pagbuot sa Diyos.”

Inanay nga naromantiko ang higayon. Mao na lamay akong naamgohan nga nag-akob na ang mga ngabil namo ni James ug pareho na kami’ng walay mga sapot. Kadali ra’ng nanginit ang among kalawasan. Gisaw-an namo ang matam-is nga dugos sa himaya nga among gitagay. Ug pareho kami nga matagbawong nahugno gikan sa makutas nga kombate. Nahuman ang unang round nga tugob sa sensasyon.

“Dili ta manggawas og dali ning hotel,” matud ni James.“Pahimuslan ta ang higayon. Wala pay kasegurohan kun kanus-a kita magkita pag-usab.” (Sumpayan)