Jezebel - Gula 118
“I love you very much, Jezebel,” matud ni James.
“Igo na, James. Nasayod kong gibuhat mo kini aron duna koy consolation.”
“Consolation sa unsa?”
“Sa nahitabo nako. Nasayod kong gusto kang mahikalimtan ko na sa hingpit ang trahedyang midangat sa akong kinabuhi. Apan dili na kinahanglang mosangko pa sa ingon niini ang tanan, James. Kontento na ko sa tabang nga imong gihatag nako.”
“Wa mo lang ako hisabti, Jezebel. Dili paghatag og consolation nimo ang akong gihimo. Naingon ko niini tungod sa sugo sa akong kasingkasing.”
“Ug kinsa man ang imong patuohon niana? Nasayod kong dili ka buang nga mamunit lang sa usa ka babaye nga salin na sa hangol sa unod nga lalaki. Di ba nasayod ka na man sa tanang nahitabo nako? Nga usa ako ka biktima sa rape?
“Tinuod kana. Pero dili nimo sala ang nahitabo nimo. Biktima ka lang sa lalaki nga mipahimulos sa imong kahuyang.”
‘Ayaw pagpa-kahungog, James. Hugaw na ako nga pagkababaye. Dili ko angay nimo tungod kay dili ko nimo ikapasigarbo ngadto sa halangdon ninyong banay.”
“Bisan kinsa ka pa, Jezebel, dawaton ko ikaw.”
Daghan ang nakahasol sa akong hunahuna.
Usa na niini ang kabalaka nga tingali’g makit-an kami si James sa iyang inahan nga nagsultihanay sa may lagwerta. Mao nga nangita ko’g paagi nga matapos na ang among panagsulti. -- Sumpayan pa
- Latest
