Sugarol si Porto

Nganong ibaligya mo man Porto ang duha nato ka buok kanding sa merkado?” pangutana sa asawa usa ka buntag niana.

Mitubag si Porto, “Pista gud ugma sa atong dapit may dakong tari kon bulang nga pagahimoon sa lungsod. Maayo na lang may ikapusta ko.”

Mikulismaot ang dagway ni Peryang, “aber kun mapildi ka?”

“Unya kun modaog ko dibuynason ba ayaw unya’g pangayo ha!” mubong tubag ni Porto.

Tuod man, pagkaugma nagdasok ang mga sugarol sa buwangan.

Misugod dayon ang sultada. Didto pusta si Porto sa inilog nga ogis.

Gikulbaan si Porto gipaningot siya. Nakatuaw si Porto, “uy, naigo man sa mata ang ogis. Pildi ko ini da. Tres mil ra ba ang pusta ko. Halin ra ba to sa kanding!”

Naglaraw si Porto sa sulod sa bulangan. Nagkanayon siya sa hilom.

“Kinahanglan makabawi ko sa akong pildi. Bahala na!”

Wala na siyay ikapusta. Iyang pagohon ang iyang kapustaay ug mosibat dayon siya kun mapildi og otro.

Tres mil ka pesos iyang pusta pamasin mabawi niya iyang pildi ning higayona.

Didto siya pusta sa abohon nga biya. Nagpakaaron ingnon siya nga may kuwarta pa.

Nakurat si Porto kay gitusak-tusak man ang kalawasan sa abohon nga iyang gipustaan.

Abtik man kaayo nga molikay-likay ang bwanting nga kontra niini.

Mipadulong dayon si  Porto sa pultahan sa bulangan aron sa pagsibat apan gigukod siya sa mga bata-bata sa bulangan ug gibukbok ug giyatakan pa.

“Mosibat ka ha. Mangilad ka.!” Singka sa usa sa tulo ka mga tawo nga migukod kaniya. Gibinlan lang og gamay’ng kinabuhi si Porto.

“Unsa natagbaw ka na sa imong pagkasugarol!” singgaak pa ni Peryang sulod sa ospital nga gidad-an kang Porto. (Kataposan)