Motuo ka’g dili higugmaon ko ikaw marciana mangtas

Ang balay nilang Marciana nahimutang didto sa may sabakan sa habog nga bungtod nga nag-umbaw sa balangay sa San Carlos. Mingaw kining maong balangay ug kun dunay mangutana nganong mingaw ang balangay duna dayoy muingon. “Mingaw kay dili man kaayo daghan ang mga lumolupyo dinhi,” ug duna poy muingon. “Mingaw kay ang uban namakwit kay nahadlok sa mangtas nga ungo nga nagpuyo sa sabakan sa bungtod.

Ug tungod niini ingon sa likayan na nila ang pamilya ni Gundo-Siryaka. Upat ka buok ang ilang anak nga may tulo ka lalaki ug usa ka dalaga ug kining dalaga mao si Marciana. Guwapa kaayo kini si Marciana.

Daghan kaayong naibog niya apan kun mahibawo nga sila dunay kaliwat sa pagka-ungo, dili magdugay ang mangulitawo, muatras gyud. Apan si Manolito, ang anak sa doktor sa lungsod naibog gyud kang Marciana. Gani sa mga higayon nga mamisita siya nga mao rang usa ingnon man siya ni Marciana. “Ikaw rang usa nga mianhi dinhi sa amo, no, Manolito, di ka mahadlok sa ungo...” “Ungo,” ni  Manolito pa nga nagpahiyom.

“Di ko motuo’g ungo, uy, naa ra na sa salida sa sine, sa komiks ug sa mga sugilanon nga pangkatulog aron mahadlok ang mga bata ug matulog dayon.”

Pananglitan, ingnon tika nga kaming pamilyaha kaliwat og mga ungo, okey ka lang?” ni Marciana  sa seryoso nga tingog.

“Marciana, sa giingon ko na, di ko motuo’g ungo. Aw,  kun ikaw man pananglitan, higugmaon ko gihapon ikaw ug magpatakod ko nimo pagkaungo aron duha na tang ungo...” dunay kontroladong pahiyom ang mihulma sa mga ngabil ni Manolito.

Sa pagpauli na ni Manolito ug kay mingaw na ang kagabhion, sa dalandalan nga iyang gisubay may nadungog siyang wakwak nga naa lang sa itaas. Mura’g gisundan siya. Mihunong si Manolito. Giandam niya ang iyang kalibre .45 nga pistola. Unya kalit dunay mikalit pagsakdap ug nakawrasan ang iyang ulo  dapit sa may alimpulo ni Manolito. Ungo ni da! ni Manolito pa sa hilom. Unya sunod nga sakdap kalit nga bang! bang! bang! bang! bang! Lima ka  bala sa pistola ug naigo ni Manolito ang wakwak ug milugabo pagkahulog. Midali pagduol si Manolito ug sa iyang pagduol maoy mibantang sa iyang mga mata si Marciana.

“Marciana, ikaw kini! Ikaw ang mangtas?” Ug mihilak si Manolito. (Kataposan)