Ang hawo nga duha’y ulo

Miugtak ang mga manok nga nanugdon sa dakong punoan sa sinaguylas. Ginuntan dayon sa iyagak ug pagpanglupad sa mga manok nga nalisang. Natugaw ang bagtok nga kahilom sa tungang gabii.

Abtik nga mitimbakuwas sa pagbangon sila si Nelson ug Nora nga nahigmata sa ilang pagkatulog.

“Naa na sab ang manunukob sa atong mga manok nga nanugdon sa mga sanga sa sinaguylas, Nor...!”

“Pagdali, Nel! Susiha kun unsa gyud nang maong manunukob nga mianam-anam paghurot sa atong mga binuhing manok....!”

Dali nga gikuha ni Nelson ang ilang espat didto sa kusina ug ang giandam niyang puthaw nga bangkaw nga may hait nga sima ang tumoy. Gitakin usab dayon niya ang sakuban sa nag-ungot niyang hait nga sundang sa iyang kilid. Nagpangagot sa iyang bag-ang si Nelson.

“Impas na gyud kang manunukoba ron...!”

“Pag-amping, Nel! Susiha kun unsang mananapa ang manunukob....!”

Mikanaog dayon sa natad si Nelson nga nag-iwag sa dalang espat ngadto sa mga sanga sa dakong punoan sa sinaguylas. Padayon ang pag-iyagak sa mga manok nga wa makaikyas sa manunukob sa ibabaw sa sanga sa sinaguylas. Ug pinaagi sa kahayag sa espat, maoy nasugat sa panan-aw ni Nelson ang usa ka dakong hawo nga nagsalay sa dakong sanga sa sinaguylas. Apan kahibulongan kay duhay ulo ang maong hawo nga padayong nanghambat sa mga manok nga nanugdon. Hawo nga duhay ulo!

Nanukad si Nelson. Hugot niyang gikuptan ang puthaw nga bangkaw sa tuong kamot, samtang ang wala niyang kamot maoy nagkupot sa espat nga gibanwag sa ibabaw nga sanga aron mahayagan ang hawo nga duhay ulo. Hinurot ang kusog nga gibuno ni Nelson ang bangkaw tumong sa hawo nga duhay ulo sa ibabaw nga sanga sa sinaguylas. Ug....

“Tsug....!” maayong pagkaigo sa bangkaw ang hawo nga duhay ulo ug mitaop kini. Nahagsa ang dakong hawo nga duhay ulo sa punoan sa sinaguylas nga gitaopan ang lawas sa  bangkaw nga nag-ungot. Nagdaling giduol ni Nelson ang hawo nga duhay ulo, nunot ang paglanit sa hait niyang sundang gikan sa sakuban niini. Abtik nga gihapsan sa pagtigbas ni Nelson  sa makadaghan ang bukobuko sa dakong hawo nga inanay na nga mikamang. Unya, nagpungasi ang mga tigbas ni Nelson tumong sa duha ka  ulo sa dakong hawo nga mihana na unta sa pagsukol kaniya. Mikirig ang dakong hawo nga duhay ulo nga nabulit sa tinigbasan ang lawas.

Miabot ni Nora nga nag-iwag sa dala niyang laing espat.

“Pagka-katingalahan man ning maong manunukob, Nel! Hawo nga duhay ulo!” nakatuaw ang asawa ni Nelson nga gipangilogkilogan sa dakong hawo nga duhay ulo nga patay na diha sa yuta nga gitaroyan gihapon sa puthaw’ng bangkaw nga nabulit sa daghang dugo. (Kataposan)