Isla Paraiso

Si Corporal Benturada igo lang mitan-aw kang Rey. Daw sa gitupsan sa kaluoy ang kasingkasing sa korporal samtang nagtan-aw sa iyang labaw. “Sultihi ko, Sir,” ni Corporal Benturada pa, “kun unsay ikatabang ko kanimo.”

“Wala kay ikatabang kanako niining bahina, Benturada,” ni Rey pa. “Suliran kini sa kasingkasing. Sa gugma.”

“Hinuon...husto ka nianang puntoha, Sir. Wala gyud tingali ako’y ikatabang kanimo kay wala pa man gani ako’y kasinatian sa gugma. Wala pa gyud ko makasulay og panarato. Unsaon, maibog man unta ko’g tsiks apan mahadlok man kong mopadayag sa akong gibati. Kurog my heart man dayon. Mao nga hangtod karon, wala pa gyud ako’y hinigugma. Kutob lang ko sa tan-aw.”

Wala motubay si Rey sa gisulti ni Corporal Benturada. Lain ang iyang  gihunahuna.

“Bahala na kining kinabuhia, Benturada,” daw wala sa kaugalingon nga namulong si Rey.

“U-unsay buot mong ipasabot nianang pagkasultiha, Sir?” Nakalitan si Benturada sa iyang nabati.

“Karon nga nawala na si sister Veronica kanako,” ni Rey, “wala nay bili ang akong kinabuhi.”

Mahingawaon nga gitutokan ni Corporal David Benturada si Rey. Nasabtan niya nga dili tiaw ang gibating kaguol sa iyang labaw sa nahitabo sa iyang pagpakigrelasyon sa usa ka madre. Dili niya mabanabana ang kasakit nga gibati niini. -- Sumpayan pa