Isla Paraiso - Gula 170

“Gipatalinghogan ko ang singgit sa akong kasingkasing Rey. Apan lahi ang gihunghong sa akong tanlag,” nagkanayon si sister Veronica. “Lahi ang awhag sa akong diwa.” “Naingon ikaw niana tungod kay nagpatalinghog ka man sa ubang mga hulhog nga posibleng makagun-ob sa gigambalay natong mga damgo,” matud ni Rey.

“Wala’y naghulhog kanako, Rey.”

“Nasayod ako nga aduna. Dili ka makalimod kanako niana. May laing tawo nga naghilo sa imong kaisipan. Malagmit kadtong pari nga imong higala ang nakaingon niining tanan.”

“Rey, please...” Mibadlong si sister Veronica. “Ayaw i-apil ang laing tawo niining hitaboa, ilabi na si Padre Judas. He is out in this particular case. Wala siya’y labot sa akong kinabuhi. Wala siya’y katungod sa pagpanghilabot kanako.”

Nahilom si Rey. Miduko siya sa atubangan ni sister Veronica. Nabatyagan niya nga mihuot ang iyang dughan. Nagbug-at ang iyang kasingkasing.

“Hangyoon ko ang imong pagsabot kanako niining higayona, Rey,” namulong si sister Veronica pagkilab sa pipila ka gutling. “Hinaot nga ihatag mo kanako ang akong kagawasan.”

“Ako lang ba diay ang angay mosabot kanimo?” Gitutokan pag-ayo ni Rey si sister Veronica. “Sukad pa kaniadto gisabot ko na ikaw. Apan unta hisabtan mo usab nga dili lalim kun ikaw pa ang nahimutang sa akong dapit.” Wala motingog si sister Veronica. -- Sumpayan pa