Isla Paraiso

Gula 164

Mug-ot ang hitsura ni sister Veronica. Nagmasulob-on siya. Ug kini wala matago kang Rey dihang iyang gitutokan ang madre. Apan wala niya kini hatagi’g bug-at nga pagtagad. Kay sa iyang bahin, malipayon siya nga nagkita na usab sila si sister Veronica.

“Mao diay kadto ang pari nga giingon mo nga nahiabot gikan sa States?” Gigisi ni Rey ang kahilom.

Igo lang miyango si sister Veronica.

“Nanawag ko kaganinang udto dinhi sa kombento,” misugilon si Rey, “kay mao may atong sabot nga motawag una ako nimo sa dili pa ako moanhi sa kombento aron pagseguro nga mahimo ka nang modawat og bisita. Apan wala ko ikaw makontak. Makadaghan ako modayal sa telepono apan kanunay busy ang linya.”

“May migamit tingali sa telepono,” ni sister Veronica pa. “Usahay ugod, daghang manawag dinhi sa kombento ug dugay mahuman ang panagsulti. Ilabi na kun ang motawag usa ka suod nga higala.”

“Sorry nga mianhi gyud ko bisan og wala kita magkasulti kaganina,” miligdong ang panagway ni Rey.

’“Okey lang,” ni sister Veronica pa. “Maayo hinuon nga mianhi ka aron magkahimamat kamo si Padre Judas.”

“Bisan mao pa kami magkahimamat,” ni Rey pa, “nakita ko nga buotan siya. Ug namatikdan ko nga suod kaayo mo.”

“Tinuod kana,” daling tubag ni sister Veronica.-- Sumpayan pa