Isla Paraiso

Gula 161

Mibangon si sister Veronica nga wala bulagi sa kahasol ug kalibog. Nagpangliraw ang iyang mga mata sa palibot sa lawak. Daw nagpangita ang iyang mga mata og tubag sa daghang mga pangutana nga gibungat sa iyang hunahuna didto sa mga butang nga iyang nakita sa palibot. Namasin siya nga may mga butang siyang makita nga sarang makahatag og tubag sa daghang pangutanang nagbitay sa iyang kaisipan.

Unya, wala lang tuyoa, napaud ang iyang panan-aw sa usa ka libro nga gipatong sa gamay’ng talad duol sa nahimutangan sa lampshade. Bibliya! Daw may matang sa kusog nga mitukmod kaniya ug miawhag  kaniya sa pagpunit sa maong basahon. Iya kining gipaklipakli. May mga bersikulo nga iyang gibasa sa hilom. Apan wala didto ang tubag sa iyang mga pangutana. Mao nga mipadayon siya sa pagpakli sa mga panid sa Balaang kasulatan.

Hangtod nga sa nadugay niyang pakli sa Bibliya, nahiabot siya sa sinulat ni Apostol Pablo ngadto sa mga taga Roma. Gibasa niya ang kapitulo 12 nga bersikulo 1 ug 2 nga nagkanayon: “Busa, nangamuyo ako kaninyo, mga igsuon, sa kaluoy sa Diyos, pagtugyan sa inyong kaugalingon isip buhi ug balaan nga sakripisyo nga makapahimuot sa Diyos; mao kini ang atong espirituhanong pagsimba. Ayaw pagsunod sa kalibotan diin kamo nagpuyo. Hinunoa, pag-usab sa inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa hunahuna. Kinahanglan nga inyong masayran ang kabubut-on sa Diyos, unsa ang makapahimuot ug unsa ang hingpit.” -- Sumpayan pa