Mga regalo sa graduation day

Nahunong ko sa akong paglakaw dihang may edaran nang babaye nga misugat nako ug nangutana: “Dong, asa man sakyon ang para South Terminal?”

Naamang ko’g kadiyot. Nakalitan. Gikan man gud ko sa Elizabeth Mall ug ang gipangutana niyang South Terminal, duol ra baya gikan sa among nahimutangan. Nagduda na hinuon ko. Nga basi’g lain na pod ning modus sa pagpangilad.

“Pwede ra na dinhi sakyon, Nang, oh!” Dalidali kong tudlo sa akong simod sa miaging dyip nga nagdagan subay sa dalan Sanciangko. Klaro kaayo sa akong lihok nga gilikayan ko siya. Kay mipalayo man dayon ko. Sa ako man gong bolsa, gisulod ko ang mahalong kuwentas nga akong iregalo sa akong uyab, kinsa mograduwar sa kursong Arkitektura sunod semana. Mao nga wa ko’y kompiyansa sa mga tawo nga akong ikasugat dinhi sa siyudad. Pero, mora bayag nagmahay ko sa akong gibuhat niadtong edaran nang babaye. Dapat ako siyang gitudloa’g tarong, o gipasakay sa hustong dyip nga moagi sa South Terminal. Seminarista gud ko!

Graduation day. Puno ang St. Arnold Cultural Center sa mga mopasong graduates ug sa tagsatagsa nila ka mga ginikanan, higala ug close relatives. Didto na lang ko magbarog sa kinaluyohang bahin sa mga lingkoranan samtang nagpaabot kanus-a matapos ang Graduation Rites. Total, nakita ko na man asa molingkod si Ruby, akong girlfriend, diin maoy akong plano nga ini’g kahuman sa programa ko ra siya duola. Ug itunol kining dala kong regalo nga gisulod sa gamay box nga may pulang putos ug puting laso.

Gisugat ko si Ruby sa may pultahan dihang nanggawas na ang mga bag-ong graduwado sa Cultural Center. Gitunol ko dayon ang gift ko alang kaniya, diin sundan ko unta’g kiss. Apan napugngan dihang nakita ko ang tupad niya nga maoy nakapakulba’g maayo sa dughan ko. Nakaila ko niini. Ug di mahitabo nga mahikalimot ako. Siya ... siya gayod. “Ikaw diay boyfriend  sa bugtong kong anak?” Pangutana sa hamtong babaye ngari nako. Wa ko makaharong sa pagtan-aw. Gilabay nako sa unahan akong panan-aw.

“Uy, Dodong, nganong mora man ka’g nakuyawan?” Gihikap ni Ruby akong bukton. “Ermat ni nako, ug di ka angay maulaw.” Kahilom ang misunod. Daw naungot akong baba. Apan sa kadugayan...

“Rub, mangayo unta ko’g sorry sa imong mama. Nakasala man gud ko niya.” Ug gisultihan ko si Ruby bahin niadtong panagtagbo namo sa iyang ermat sa Elizabeth Mall, diin wa nako kini taronga’g entertain dihang nangutana kini’g asa sakyon ang South Terminal.

“Ay, ayna to’g hunahunaa, Dodong, uy. Wa gyud toy kaso para nako.” Kalit misagbat ang inahan ni Ruby. Unya mipadayo’g pasabot: “Normal ra dinhi sa siyudad nga di ka bastabasta mosalig sa mga tawong wa ka kaila. Si Ruby diay, ako man ning gipasidan-an pirme. Gani, mebileb man ko sa imong gihimo. At least, nasayod ko nga di danghag ang uyab sa akong anak. Sobra ka mabinantayon. Ang importante mao -- nga adunay mga bililhong regalo si Ruby ning iyang Graduation Day, diin, ikaw, Dodong, nahimong usa niini.”

Daw naibta’g tunok akong dughan, uy! Kinsay magtuo, nga imbes masuko ang ermat ni Ruby sa akong gibuhat, gidayeg hinuon ko? Ug sakay sa bag-o nilang Pajero, nangadto mi’g Marco Polo Hotel aron magdungan sa pagpanihapon. (Kataposan)