Isla Paraiso

Gula 103

“Kun sugton mo ako, sister Veronica, paninguhaon ko nga mahimong takos sa imong gugma,” nagkanayon si Rey.

Gitutokan ni sister Veronica si Rey. Wala’y mga pulong nga nanglugwa sa iyang baba.

“Mosugot ko sa kondisyon nga imong gihatag, sister Veronica,” matud na usab ni Rey, “kun mao man gayod kanay buot mong mahitabo. Ang importante mao nga dili mo ako pakyason.”

“Nalipay ako, Rey,” nagkanayon si sister Veronica, “nga  miuyon ka sa akong gikondisyon kanimo. Kana nagpasabot lamang nga dili lang ang imong kaugalingon ang imong gihunahuna kun dili may pagpakabana ka usab kanako.”

“Karon, sister Veronica, mahimo bang masayran ko na kun may paglaom ba ang akong paghalad kanimo?”

Walay tubag.

“Igo na tingali, kun wala pa man mosubra, ang kadugayon sa akong pag-antos ug pagpailob, sister Veronica, aron imatuod kanimo ang katim-os sa akong paghigugma. Hinaut  unta nga may tugbang kalipay kining akong pag-antos.”

“Wala ka masayop, Rey,” namulong si sister Veronica sa tumang kaligdong sa panagway. “May tugbang nga kalipay ang imong pag-antos.

“A-ang buot mong ipasabot, sister Veronica, n-nga...”

“Oo, Rey. Gidawat ko na ang imong gugma.” -- Sumpayan pa