Piyesta ni Anito

Enero 1. Ala-una sa hapon. Nananghid si Anito sa iyang kapikas nga moadto na siya sa payagpayag luyo sa munisipyo sa lungsod sa Amiraw.

“Di gyud ka pul-an og pakighugoyhugoy anang mga estambay?” ni Delia, iyang kapikas.

“Kausa ra man ko makighugoyhugoy nila sa usa ka ka tuig. Karon ra man gyung adlawa. Ako lang gisubli ang gibuhat nako sa unang tuig. Kay nakaabot pa man ko ining sunod nga Bag-ong Tuig,” ni Anito.

“Nahala. Pero seguroha gyud nga di na ka matental og inom,” sa kapikas. Mabalak-on.

“Pag-ingon nakong biya na ko, biya na gyud sa hingpit. Kanta ray akong tuyo. Kay di man sab ta malingaw og kanta kun way maminaw. Mag-abang man og videoke si Tinggoy,” ni Anito. Mapahiyumon.

“Moapas lang unya ko. Kun pul-an ko’g tan-aw og TV. Ug kun ganahan sab kong mokanta,” ni Delia.

Panaad ni Anito nga kun paabton pa siya’g laing New Year, sublion niya ang iyang gibuhat sa niaging New Year. Nigasto siya’g inom sa mga silingan. Iyang gipainom ang kutob sa moapil sa pundokpundok sa payagpayag.

Kausa na lang sa usa ka tuig siya moapil og pundokpundok nga dunay mag-inom. Aron di siya matintal sa pagbalik og inom. Kay tungod sa iyang dayabitis, gidid-an na siya’g inom sa doctor. Iyang kadyam sa niaging tuig, sila si Tinggoy, Tete, Nelson, Nacio, Ruben, Ingkoy Bobby, Dodong Emil, ug Wewe. Dili man gyud ni sila matawag nga estambay. Estambay lang kay naghulat og tawag sa mga kompanya sa abroad nga ilang giaplayan.

Sa bulan sa Disyembre sa wa pa ang niaging New Year, naospital og napulo ka adlaw si Anito. Kay ang iyang dayabitis nikomplikar sa iyang baga. Nasakit siya’g pneumonia. Naputos sa plema iyang mga baga. Gibuslotan sa doctor iyang tuong kilid aron paghabwa sa plema nga di na mahilis sa tambal. Giila niyang milagro nga naluwas pa siya. Ug nanaad nga mag-amping na’s panglawas sa giila niyang ikaduhang kinabuhi.

Usa ka abogado si Anito. Maong daghang makasaway niya nga wa hatagi’g bili iyang titulo. Kay makighugoyhugoy kuno og ubos nga mga tawo. Ang iyang itubag pirmi sa mosumbong sa mga tabi.

“Kun ang tawo abogado na, dili na ba siya tawo? Mas malingaw man ko makigsandurot sa giilang mga ubos nga tawo. Kay para nako, wa may ubos nga tawo. Lainlain lang ta’g abilidad. Duna lang ko’y nakamahuan nga di sila kamao. Pero ang mga panday, manananggot, mangingisda, barbero, mag-uuma o bisan kinsang tawo nga gipakaubos, duna say nakamahuan nga di ko kamao. Busa, dili ko labaw nila. Dili importante nako ang titulo. Magamit lang ni akong titulo sa opisina ug sa husgado. Apan sa pundokpundok, ordinaryo ra kong tawo. Sama sa giilang mga estambay o ubos.”

Alas siyete sa gabii. Nipauli na si Anito. Kay nangahubog na iyang kasandurot.

“Unya? Enjoy ka’g kanta?” ni Delia.

“Enjoy kaayo. Ang tuyo gyud nako nga magkantakanta, mao nga magpalihi ko og good feeling. Gusto ko nga piskay akong pamati sa lawas sa tibuok tuig. Good feeling. Di gud kakanta ang tawo kun may gipamati sa lawas. Kay kun paabton pa ko’s sunod New Year, ako na ning himuong tulomanon sa tibuok kinabuhi. Nganlan ko ning adlawa sa atong lugar, nga Piyesta Ni Anito,” ni Anito. Mapahiyumon.

Nakapanglingo si Delia nga nagpahiyom. Nalipay na lang sab siya kay piskay na man iyang bana.

Dili sama sa panahong wa pa siya naospital. Magsige’g yangungo sa mga gipamati sa lawas.

“Andam na imong panihapon,” ni Delia nga nitudlo sa mga tinabonang pagkaon sa lamesa. (Katapusan)