Isla Paraiso - Gula 52

“Nganong ako man gyud, Rey, ang imong tuyoan nga aduna na man ako’y tulobagon sa Diyos.” Namulong na usab si Sister Veronica.

“Dili mo katudloan ang akong kasingkasing, sister Veronica kun kinsay akong higugmaon. Ikaw ang gisinggit sa akong kasingkasing. Gani kun imong ablihan ang akong dughan, imong makita ang imong ngalan.”

“Apan may nanag-iya na kanako, Rey. Gikasal na ako sa Diyos.”

“Makasabot ang Diyos kanato kun talikdan mo ang kaakohan mo kaniya tungod kanako. Busa higugmaa ko.”

“Dili mahimo, Rey. Ang lawas ko ug kalag gihalad ko na sa Diyos.”

“Ang Diyos maantigong mosabot sa pagbati sa iyang mga linalang, sister Veronica, busa ayaw himoang pasangil ang Diyos.”

“Apan mao kana ang matuod, Rey.”

“Sa ato pa,” ni Rey pa nga mitutok pag-ayo kang sister Veronica, “kun dili ka pa usa ka madre karon, may paglaom na unta ang gugma ko kanimo?”

Wala makatingog si sister Veronica. Ingon kini sa naghinuktok sa pangutana nga gipasupot ni Rey.

“Tubaga ako, sister Veronica,” ni Rey na usab.

“Lisod kaayong tubagon sa pagkakaron ang maong pangutana, Rey,” ni sister Veronica pa.” -- Sumpayan pa