Kadtong tiguwang nga namasko sa ilang Ignacio

Bisperas sa Pasko ug may tiguwang nga mianha sa balay nilang Ignacio-Sonia ug gusto siyang makigsulti kang Ignacio apan naatol pud nga may gilakaw si Ignacio nga may kalabot sa iyang negosyo. Mamaligyaay man gud og ready-to-wear nga mga sinina ug karsones si Ignacio.

Gawas ning mao niyang panginabuhi makamao pud siyang motupi ug matag Domingo may puwesto siya sa merkado diin daghan pud siya’g mga suki. Pero sagad magpatupi ni Ignacio mga batan-on. Gitutokan ni Sonia ang tiguwang ug iya kining gipangutana kun unsay iyang tuyo sa iyang bana.

“Pasko na man gud ugma, Inday. Nia ko kay may ihatag ko nga pinaskohan sa akong anak. Tabi, ikaw ba ang asawa ni Ignacio? Maayo hinuon nga nahimamat ko ang akong umagad,” niini pa nga mitutok ni Sonia.  “Guwapa man diay ang asawa sa akong anak...”

“Unsa to, Iyo, si...si Ignacio imong anak? Basin og nasayop ka. Si...si papa Teban baya ang amahan ni Ignacio nga taudtaod nang mipanaw sa laing kalibotan,” ni Sonia pa nga mora’g nakiglalis sa tiguwang.

“Oo, si...si Teban. Si Teban usa ka mamaligyaay og tambal nga nakaabot didto sa among isla. Sa isla Tabon-Saag. Ug siya ang akong gibinlan sa akong anak nga puya pa kaniadto, kay ang among isla gisulong sa mga pirata,” miginhawa’g lawom ang tiguwang. “Ug karon nia ko aron pagkuha kang Ignacio ug aron usab hatagan ko siya sa lana...”

“Oo, lana. Mao kini silbing pinaskohan ko kaniya ug kun duna sab siya’y ikahatag kanako, kay amahan man ko niya, okey lang gihapon. Magbayloay lang mi og pinaskohan. Pero ang importante nga nakadumdom ko dinhi sa inyo, Inday. Ug Merry Christmas nimo Inday. Sige lang ugma sa Pasko gyud mobalik ko dinhi ug sultihi si Ignacio nga ang iyang amahan dinhi sa inyong balay...” Ug nananghid ang tiguwang nga molakaw na.

Pagka-ingon ugma sa Pasko, diha na ang tiguwang mibalik ug nagkaatubangay gyud sila si Ignacio. Dinhi daghan ang gipangutana si Ignacio. Daghan usab ang gitubag ug gipahayag ang tiguwang nga ginganla’g Elyong.

“Mao kana Anak, kadto si Teban dili to nimo tinuod amahan, ako ang matuod mong amahan,” ni Elyong pa nga mitutok sa anak. Ug may gikuha sa dala niining bolsita. “O, nia ako ning pinaskohan nimo, Ignacio usa ka garapa nga may sulod nga lana. Inig hidhid mo ini, timan-i, mahimo ka nang parehas namo nga mga linalang sa kangitngit mga ungo....”

“U-ungo. Ikaw, tay Elyong, usa ka ungo?” nahaiknat ang kilay ni Ignacio. “Unya, ako imo man kong anak unsay mahitabo nako ha?”

“Kun kaliwat ka’g ungo natural nga maungo ka sab. Mao nga nia ko atol gyud sa Pasko kay gidad-an ko ikaw og mga gamit para natong mga kaliwat og ungo...” Ug mipahiyom si Elyong. “Ugma, mobalik ko dinhi ug dad-on ko ikaw sa isla  Tabon-Saag, aron ipaila ila ko ikaw sa imong mga kaliwat didto nga susama nimo’g pangidaron ug Pasko ron unsa may imong pinaskohan nako ha anak?”

Gihatagan ni Ignacio ang iyang tinuod nga amahan og usa ka bag-ong jacket nga maong. Gidawat sa tiguwang ang jacket ug nalipay kini.

“Salamat anak,” ug milakaw kini.

Pagka-gabii sa Pasko dunay daghang nanaygon sa ilang Ignacio ug kasagaran mga bata ug nianang pagka-gabii sa noche buena gisaw-an nila sa iyang asawa ug tulo ka mga anak ang ilang gipreparar nga lamiang pagkaon alang sa Noche Buena. Unya sa gawas mipaka ang mga butobuto sa kuwitis ug rebentador. Ug wala tuyoang gikuha ni Ignacio kun tinuod ba ang gisulti sa iyang amahan nga ang lana sulod sa garapa makatabang sa ilang kaliwat.

Human ablihi gihidhid ni Ignacio ang lana sa iyang tampihak ug dughan. Taudtaod migaan ang iyang lawas ug namatikdan niyang milutaw siya sa hangin. “Uy, uy, na unsa man ko, Sonia, mora ko’g naglutaw sa hangin...” Sa gawas mabati ang awit sa Pasko. (Kataposan)