Isla Paraiso - Gula 25

“Rey, igo na,” mibadlong ang madre. “Daghan ka na’g nasulti. Palihog, dili na kita maghisgot niana.”

“Dili mahimong dili kini nato hisgotan, sister Veronica,” matud ni Rey. “Gikasubo ko ang pag-ingon kanimo nga mao gayud kini kanunay ang tema sa atong panagsulti samtang dili ka pa makat-on sa paghigugma kanako.”

“Rey, wa ka lang makasabot kanako...”

“Ikaw ang wala makasabot kanako, sister Veronica. Nasayod ko nga sukad pa kaniadto bungol ang imong kasingkasing sa pagsabot sa inagulo sa akong pagbati.”

Wala makatubag si sister Veronica. “Apan wa pa ako kawad-i sa paglaom, sister Veronica,” ni Rey pa. “Karon nga wala na si Jonathan, ipadayon ko gayod ang paghalad sa gugma ko kanimo bisan kinsa pay mobabag.

Niadtong gabhiona, human sa ilang panagsulti ni Rey, si siser Veronica wala mahimutang. Sulod sa iyang lawak katulganan wala siya makatulog. Nag-alindasay siya, mora’g nakasaghid og katol nga kasayoran. Dihay dili hisabtang kahasol nga milabok sa iyang kaisipan. Ug kadtong mga kahasol natibuok ngadto sa usa ka hulga nga daw napaghilantawan niyang nag-aginod sa unahan paingon sa iyang kalibotan.

Himatikdan ni Sister Veronica nga naglibkas og lahi nga kahulogan ang tinagubtob sa iyang kasingkasing. Gikulbaan siya pag-ayo. Wala siya magdahom nga ang aksidente nilang panagkita pag-usab ni Rey dinhi sa dakbayan sa Sugbo makahatag kaniya’g kahasol. -- Sumpayan pa