Usahay may drama ang politika

Nag-ilog na ang kahayag ug kangitngit nga maoy timailhan nga misawop na ang adlaw sa iyang kahapunon. Gitan-aw ni  Mamer ang iyang relo de pulso ug nagtug-an kini nga alas 6 ang takna sa sayong kagabhion niadtong higayona. Gipislit ni Mamer ang switch sa sugang dagitab sa kayda sa iyang panimalay ug mibuhagay sa palibot ang kahayag.Mipahiluna si Mamer sa paglingkod ug gihikyad ang papel ug gibasa ang giandam nga mensahe sa pag-atubang na unya niini sa mangabot nga mga tawo nga gipangulohan ni Tiburcio.

Samtang nagtan-aw si Mamer sa gigunitan niining papel wala lamang usab niini tuyoa ang pagpasunding sa iyang kaisipan sa mga panghitabo dihang wala pa gayod mabug-os ang iyang hukom nga mokandidato isip barangay kapitan sa ilang dapit.

“Lingkod Mamer,” ni Mayor Botibot pa nga mapahiyomon. “Gipatawag ko ikaw kay buot kong ikaw maoy mudagan nga barangay kapitan sa inyong dapit sa barangay Nasipyat.

“P-pero, Mayor,” daw mapanagan-on si Mamer sa pagsanong sa gisugyot ni Mayor Botibot. “Nakapagawas na ko og sulti sa mga tawo sa among dapit nga dili ko modagan atbang sa naglingkod karon nga barangay kapitan. “Dili kana problema Mamer,” ni Mayor Botibot pa nga mipikpik sa abaga ni Mamer. “Atong dramahon  ang mga tawo.”

“Dramahon, Mayor?” daw naisa ang kilay ni Mamer nga nagtan-aw kang Mayor Botibot. “Unsa may atong buhaton?”

“Karon dayon,” sa mayor pa. “Mopauli ka sa inyo ug paabota ang mga tawo nga maoy moagni kanimo nga mokandidato ka isip kapitan sa barangay Nasipyat.”

“M-mahimo ba gud na Mayor?”  ni Mamer pa nga daw nagpanagana sa pagtuo sa gisulti sa mayor kaniya. “Ug nganong dili man?”  daling sumbalik og pangutana sa mayor kaniya. “Bayran nato ang mga tawo nga magpanon sa pag-adto sa inyo aron maoy mohangyo kanimo nga modagan ka isip kapitan sa inyong dapit karong umaabot nga piniliay sa barangay.”

Nagdali sa pagpauli si Mamer sa ilang panimalay ug gipaabot ang pag-abot sa mga tawo nga gipangulohan ni Landring nga bata-bata ni Mayor Botibot. Mitindog si Mamer sa iyang gilingkoran sa ibabaw sa kayda sa iyang panimalay ug nakita niini ang daghang mga tawo nga nagkaduol na sa ilang panimalay nga nagdala og lamparilya nga maoy gihimong iwag sa ilang paglakaw.

Sa ilang paghidangat sa panimalay ni Mamer maoy ilang gihimo ang pagtapok sa tugkaran ug giisa ang gidala nilang lamparilya uban sa ilang pagsingggit nga nagkanayon.

“Mamer sa pagka  kapitannn!!! Mamer sa pagka kapitannn!!! Mamerrr!!!  Mamerrr!!!” Midungaw si Mamer sa mga tawo nga nagtapok sa iyang tugkaran nga daw saya kaayo og panagway. Gipaliraw niya ang iyang mga mata uban sa pagyangoyango sa iyang ulo.  “Hilom una kamo,” ni Landring pa nga nagdala og mega phone. “Atong paminawon si Mamer nga maoy atong umaabot kapitan dinhi sa barangay Nasipyat.”

“D-daghang salamat mga igsuon, ko.” Nagdahunog ang tingog ni Mamer nga daw kalma kaayong mibuka sa iyang baba sa pagsugod sa iyang pagpamulong. “Abi, ninyo wala gayod unta sa akong hunahuna ang pagsulod sa politika. Apan tungod sa inyong gipakita karong kaikag…Si kinsa man akong mobalibad.!”

Mihugyaw ang mga tawo sa hilabihang kahinangop ug adunay nagluksolukso sa pagpakita kunohay sa gibati nilang kalipay. (Katapusan)