Maria Magdalena - Gula 228

“Tungod kay nasuta ko sa akong kaugalingon,” ni Godfrey pa, “nga nayabag nako pag-ayo nimo, Maria, sukad lang nga naangkon ko ang imong pagka-babaye. Andam ko pagbiya sa akong pamilya kun mosugot kang mag-live in ta.”

“Ayaw kana’g buhata, Godfrey. Makaluluoy ang imong asawa ug mga anak kun biyaan nimo sila. Gawas pa, nasayod ka na sa akong estado. Bisan kun dalaga na ko pagbalik, dunay nanag-iya kanako. Busa ayaw na pangandoy nga imo kong ma-solo.”

Wala motingog si Godfrey.

“Kinahanglang makakat-on ka nga makontento nga kutob ra sa ingon niini ang atong kahimtang,” giingnan ko siya.

Wala magdugay ang relasyon namo ni Godfrey. Nabuking sa iyang asawa ang iyang pagpakabuang nako. Nasayop pag-text si Godfrey kay ang iyang text nga alang ngari nako didto niya na-send sa iyang misis. Nakigkita gyud nako ang iyang misis ug mihangyo nga likayan na nako ang iyang bana. Wala koy plano nga gub-on ang pamilya ni Godfrey maong ako na siyang gilikayan.

Dili unta mosugot si Godfrey nga bugtuon na namo ang among relasyon apan wala siya’y nahimo. Wala ko na siya hatagi’g higayon nga makaporma nako. Sa makadaghang higayon mihangyo siyang makigkita nako pero gibalibaran ko na siya. Dili na ko motubag sa iyang mga call sa cellphone. Dili na ko mo-reply sa iyang mga text. Ako na lang ang molikay kay naluoy ko sa iyang asawa ug anak. -- Sumpayan pa