Maria Magdalena - Gula 204

Sanglit nag-lubricate na man og maayo, kadali rang nakasulod ang kargada ni Neggar. Dihang misangkad na kini’g maayo sa kahiladman sa akong pagkababaye, miatras kini dayon paingon sa gawas. Apan wala kini mohinayon paggawas. Mibalik kini’g tidlom sa kahiladman.

Sa pagsubli-subli ni Neggar sa pagsulod-gawas sa iyang kargada sa akong lapsanan, nanguyamang sa akong kalawasan ang dili mahubit sa pulong nga sensasyon. Hangtod nga ingon sa nawala ko sa kalibotan ug nahidagsa sa kawalaan dihang nagkadungan kami si Neggar pagsangko sa kinapungkayan sa himaya. Gipuga ko’g maayo si Neggar.

“May mahinungdanon kong isulti nimo, Maria,” nagkanayon si Neggar human sa among pagtagay sa lawasnong kalipay.

“U-unsa kana, Neggar?” misukit ko.

“Gusto kong magtipon na ta’g puyo. Ganahan na unta ko nga dili na ka mopauli sa inyo. Dinhi ka na lang sa siyudad aron mag-uban ta. Wala dayon ko makatingog.

Nakalitan ko sa gisulti ni Neggar. Wala ko mag-expect nga mao kadtoy iyang isulti nako. Nga magtipon na mi’g puyo! Pero wala pa iklaro ni Neggar kun unsang matanga sa panagtipon ang gusto niyang mahitabo. -- Sumpayan pa