Maria Magdalena - Gula 171

“Ang imong mga ginikanan,” ni Bob pa. “Tingali’g masuko sila.”

“Dili kana mahitabo,” nako pa. “Nakakita sila nimo. Gawas pa, tinarong man kaha ang imong tuyo.”

“Yes, Maria. Makig-bonding lang ko nimo ug sa imong parents.” “Mao ba. Pero nganong gusto man kang makig-bonding namo?”

“Baya lang. Daotan ba diay?” Nangatawa ming duha.

“Unsay gusto mo nga akong dad-on inig pamisita nako nimo?” Nangutana si Bob paglabay sa pipila ka daklit.

“B-bahala ka,” mao ray akong gitubag. “Ikaw ang maantigo.” “A, sige. Cake lay akong dad-on?”

Ug gikuha ni Bob ang akong cellphone number. Gusto niyang magkakontakay mi kanunay matag karon ug unya.

“Moteks lang ko nimo kun kanus-a ko mamisita sa inyo, ha,” ni Bob pa sa dayon na namong pauli sa tagsatagsa namo ka pinuy-anan, kuyog nako silang Papa ug Mama.

Pag-abot namo sa balay,nakadawat ko’g text gikan ni Bob. Iya lang gi-check kun nahiabot na ba ko sa balay. Gitubag ko ang iyang text.

Sa didto na ko sa sulod sa akong kuwarto, nagpusotpusot ang mga text gikan ni Bob. Bisan unsa lang nga mensahe nga iyang gipadala nga makapatambok sa kasingkasing sa usa ka babaye.

Nahimuot ko sa mga text ni Bob. Flattered ko sa iyang mga message labi na kun magdayeg na siya sa akong pagka-babaye sa akong pagkatahom. -- Sumpayan pa