Midaot si Monico tambok

Sa nag-edad pa gani og siyete anyos si Monico makita na sa iyang batan-ong lawas nga tambok siyang pagka-bata. Dili man unta ingnon tang punga nga hingaon kaayo siya nga ikomparar sa iyang mga igsuon nga sila si Horbe, Jason, Ellen ug Charme nga diyodiyo lang og pangayo’g sensilyo sa ilang papa ug mama kay lagi ilang ipalit og makaon sa tindahan nga naa mahimutang sa ilang atbang. Pero si Monico dili parehas sa iyang mga igsuon.

Anha lang siya mokaon kanang tingpahaw na o di ba kanang inig abot sa tingpaniudto nila. Imo sang mabantayan nga dili buylo ang pagkaon ni Monico sa mga potahe nga lutoon sa ilang inahan.

Ug dihang naulitawo na si Monico siya ang matawag nga pinakatambok nga ulitawo dinhi sa ilang balangay sa San Rafael. Ug kay ulitawo na lagi natural nga duna gyud siya’y gikaibgan ug kini mao si Elizabeth o Eliza nga anak dalaga sa magtiayong Justo ug Caridad.

Duna ra ba untay pagtan-aw ang dalaga kang Monico ugaling lang medyo dili gyud niya tipo ang usa ka lalaki nga hilabihan ra ka tambok. Apan wala gyud magpakawala sa iyang paglaom si Monico kay misamot man hinuon ang iyang naghingapin nga pagbati ngadto kang Eliza.

“Unsa may imong gikaon, Monico, nga puwerte man nimong tamboka, grabe gyud ka tambok. Guwapo unta ka, pero ingon sa natabonan ang imong kaguwapo sa imong katambok. Ako pa nimo, no, mag-exercise ka. Mag-jogging ka o di ba moadto ka’g gym...”

“Dili na tingali ko mo-reduce pa, Eliza,” hinay ang tingog ni Monico. “Ingon ani na man ko niadtong gamay pa kong bata. Dili gyud diay ka gusto’g lalaki nga tambok sama nako, Eliza?”

“Aw, dili man sa ingon ana, Monico. Mas maayo man gyud nang regular ang lawas ba aron layo sa mga sakit,” seryos ang nawong ni Eliza nga namulong.

Wala na motingog si Monico. Nasabtan niyang dili pa gyud sugton ni Eliza sa iyang gihalad nga gugma ngadto niini. Kay gusto lagi niini nga modaut gyud siya o di ba regular lang ang gidak-on sa iyang lawas. Unya usa ka gabii dihang namisita siya kang Eliza may gisulti kini kaniya. Mingaw na ang kagabhion kay pasado na alas diyes ug dihay nadunggan si Monico nga tingog sa wakwak.

“Uy, hala, tingog man ron sa wakwak, Eliza ug ingon sa naa ra sa luyo sa inyong kusina,” ni Monico pa nga mora’g gibati’g kahadlok.

“Tingog bitaw ron sa wakwak. Kanunay man gyud na diha sa luyo sa among kusina matag ingon arong orasa sa gabii,” mipahiyom ang dalaga. “Gusto ko, Monico, nga modaut ka. Duna koy ipainom nimo ug ayaw lang og reklamo, ha, kay medyo lad-ang ra ba ang ipainom nako nimo...”

Tuod, giinom ni Monico ang gipainom kaniya ni Monico. Giganahan si Monico sa iyang giinom. Unya kalit lang misuka siya tanan sa ginhawa. Ug nakatulog. Sa iyang pagmata didto na siya sa kuwarto sa ilang balay. Gihatod diay siya ni Eliza apan wala na siya’y kalibotan. Unya, usa ka semana ang milabay kalit lang mihugo si Monico. Ug mihugo pa gyud siya pagka-sunod semana. Ug mao na lay mabantayan sa mga silingan nga puwerte na niyang daota. Mora’g duna siya’y sakit nga tisis. Ug dihang mibisita siya sa balay nilang Eliza usa ka gabii nahimuot ang dalaga sa nakita niining kausaban sa lawas ni Monico.

“Mao nay akong gusto, Monico, nga modaut ka,” ni Eliza pa. “Mituhop gyud diay ang gipatakod nako nimo. Monico, karong gabhiona ikuyog ko ikaw sa akong pagpangabat kay usa kana ka ungo...”

“Ako usa na ka ungo, apan...ngano man?” nakuwayan si Monico sa gisulti sa dalaga.

“Kaliwat mi’g ungo, Monico. Apo ko sa labing mangtas nga didto sa sityo Bahag-Bahag nga si Inse Undang ug kanang akong inahan maoy gibinlan sa iyang pagka-ungo. Siya ang kanunay’ng magwakwak nga imong mabati diha luyo sa among kusina,” unya mikalit paglukso si Elizabeth nga gitugkan nag mga pako ug misunod si Monico nga usa na usab ka ungo kay gipatakdan ug unya nagkuyog silang duha sa paglupad kay karong gabhiona duna sila’y balbalon nga babayeng mabdos.  “Wakkkk! Wakkk!! Wakkk!” Ug milanog ang ilang duha ka tingog. (Kataposan)