Ang tawo nga nangumpisal

Napugwat si Fr. Pedar gikan sa iyang pagduka-duka ug paminaw sa mga sala sa nangumpisal diha sud sa iyang kompisalan. Dihang may nadungog siyang lahi nga ungo nga miduol sa iyang kompisalan. Niya nahimutang sud sa simbahan sa tuong bahin igsud nimo sa pulta mayor. Niya pa kadto’g kinsa nang panuwaya ang miduol kaniya ning buntag pa ug nga dako sa Miyerkules santo.

Nakalingi gud siya sa screen nga diha dapit  sa wala niyang dunggan. Nga maoy hunghonganan sa mga tawo nga buot mangumpisal sa ilang mga sala. Nagduka man gud siya ganinag paminaw sa mga nanag-unang nangumpisal kay mora’g wa lay feeling pagsugid sa ilang mga sala ba. Mora ra’g nag-resite. Gimemorya ilang mga sala. Mora’g anad na kaayo mangumpisal. Lahi niining tawo karon nga maoy nakapasiging-siging kaniya. Nakita niyang nagdungag lugmaw ang luha, sip-on ug laway ning tawhana. Nagpiyong ang mga mata daw nagping-it sa kasakit. Perting tibi sa nawong nga nagkurog-kurog ang mga ngabil. Nagbakho nga pinugngan maoy hinungdan nga mora na nuog nag-uwang.

Wa siya katuo ning maong nasaksihan. Usa ka tawo nga susamag panagway ni anhing Max Alvarado. Misud sa kompisalan? Nanglugmaw ang luha, sip-on ug laway? Daw gikumot gud dayon a ng iyang kasing-kasing. Way duda. Tataw kaayo nga dako gyud ang pagbasol niining tawhana sa iyang mga sala nga nabuhat. Buot na lang gani kini niyang pasayloon dritso bisa’g wa pa makasugid sa iyang mga sala.

“P-Pasayloa ako P-Padre, kay ako nakasala,” matud sa tawo nga nagkaputol-putol ang pagkasulti tungod sa subsob niyang pagbakho ug sa padayong pagdagayday sa iyang mga luha, sip-on ug laway.  Mingdagayday sab ang iyang mga singot gikan sa iyang agtang, liog ug nabasa na ang iyang itom nga sinina nga gisul-ob. Mora ba’g isilya elektrika na siya karong adlawa o gitagalan na ang iyang kinabuhi’g pila ka mga minuto tungod sa sakit nga way kaayohan.

“Isugid kanako unsay imong mga sala,” matud ni Fr. Pedar ug gipaduol niya iyang dunggan sa screen sa kompisalan.

“P-Pasayloon kaha ko sa Ginoo, sa akong mga sala, Padre?” matud sa tawo huma’g pangumpisal. Kung unsa may iyang mga sala silang duha ra sa pari ang nahibawo.

“Ang Ginoo maayo ug maloloy-on. Pasayloon gayud niya ang tawo nga tinuod nga nagbasul. Busa lakaw ug ayaw na pagpakasala pa,” matud ni Fr. Pedar, human kahatagi’g penitensya ang maong tawo.

“Isaad ko kana, Padre. Di na ko makasala pa,” matud sa maong tawo. Mihinay na ang iyang pagbakho hasta ang pagdagayday sa iyang mga luha, sip-on ug laway. Unya mipuno siya sa pag-ingon. “Pananglitan mamatay ko rong mga orasa, Padre. Malangit kaha, ko? Mana man ko’g kompisal.”

“Way duda. Ang langit alang lamang niadtong mga kalag nga hinlo na,” matud n Fr. Pedar. Ug milakaw na ang tawo human makapasalamat kaniya. Mibalik na po’g duka-duka’g paminaw si Fr. Pedar, sa pagpaminaw sa mga sala sa nangumpisal nga mora ra’g gi-resite ug gimemorya.

“Tabang! Naay tawo nga milayat sa kampanaryo! Nabuak ang ulo!” matud sa singgit sa usa ka tawo gikan gawas sa simbahan. Nanggawas ang mga tawo nga naglinya sa kompisalan. Gikulbaan si Fr. Pedar, misunod usab siya paggawas aron pagtan-aw sa naghikog.

“Paagia ninyo si Padre! Paagia! Aron kabendisyonan kanang nagpakamatay!” matud sa usa ka lay minister.

“Oh my God!” Nakita ni Fr. Pedar ang look-alike ni anhing Max Alvarado, buak ang ulo. (Katapusan)