Diyanitor

May nanuktok. Naabli ang pultahan. Dunay misulod. Batan-on. Mipahiyom dungan ang pag-ingon: “Good morning, M’am. How are you?”

Mibawos pagpahiyom ang naghigdang Mrs. Buena M. Lamanao, kinsa usa ka liver cancer patient. “Good morning sab, Dong!” Hinay ang tingog sa pasyente nga mitakilid og diyotay.

“I’m Goody Lampo, Ma’am. Your...” Giulit-it sa lalaki ang iyang baba sa dalunggan sa datong babaye ug may gihagawhaw.

“Ah, mao ba?” Ingon sa nalipay ang pasyente sa iyang nadungog. “Sige, maayo hinuon.”

“Unya, andam kana?” Susi-sukot ni Goody.

Mitando ang babayeng masakiton. Unya may giukab nga libro ang lalaki ug misugod pagbasa. Nalingaw si Mrs. Lamano nga namati. Bugnaw ug tibuok man gud ang tingog ni Goddy. Mao nga mipilit gyod iyang panan-aw sa dagway sa batan-on samtang nagpadayon sa pagyawit. Naglami na unta ang pagpasabot ni Goddy bahin sa unod sa unsay iyang gibasa ngadto sa masakiton, dihang kalit nabukas ang palid sa comfort room dungan ang pagbuto sa masipang tingog: “Hoy, hoy Diyanitor, limpiyohi ning inyong kasilyas, oh! Hugaw kaayo.”

“Bogs...” Badlungon unta ni Buena iyang istriktong bana ug pahibaw-on nga dili diyanitor ang gikahinabi. Apan wala maminaw ang siga niyang kapikas, kinsa usa sa mga kinaadunahang negosyante dinhi sa dakbayan.

“Ahhhh .... kanang iyang pakig-istorya nimo gipamunit pa niya’g mga sagbot ilawom sa patient’s bed, wala untay oras mausik!” Namula ang nawong sa hayblad nga asyendero.

Milihok gilayon ang batan-on. Iyang gipadaplin ang gigunitang libro didto sa duol nga lamesa ug nagkuha’g silhig kauban sa dustpan gikan sa CR.

“Ay, sori, Sir, ha?” Niya pa nga misugod sa pagpanilhig. Pero igo pa lang gani nahipos kadtong mga hugaw’ng tissue paper ilawom sa katre, gibanghagan na sab si Goody sa mata pobreng bana:

“Dalia na’g limpyo! Pagkahuman, layas dayon. Wa ka kinahanglana sa akong asawa!” Hait manulti ang maong tawo. Tingale, naanad sa pagtaas pirme sa iyang boses ngadto sa mga suluguon didto sa harianon nilang panimalay. Nasamad ang kasingkasing sa batan-ong lalaki. Apan bisan gisakitan, mingisi lang gihapon nga nananghid sa buotang pasyenteng donya human malimpiyohi ang tibuok lawak ug kasilyas.

Paglabay sa usa ka bulan human niadto, namatay gyod ang pasyente. Espesyal kaayo ang funeral rites nga gihimo atubangan sa kinamahalang lungon. Sa gawas, naglinya ang daghang branded nga sakyanan. Samtang didto sa altar, siyam ka pari ang mipahigayon sa solemning Misa Alang sa mga Patay atubangan sa napunong lingkoranan nga giukopar sa mga big shots sa sosyedad nga nanambong. Si Bogs, ang bana sa namatay, diha gyod lingkod duol sa altar.

Human kantaha ang Entrance Song sa premyadong UB Choir, usa sa mga pari nga nanagbarog, mibulag sa pundok paingon sa mikropono. Siya ang main officiating priest niining misaha. Misugod siya’g pangurus nga gidunganan sa tanan: “In the name of the Father, the Son and the Holy Spirit. Amen.” Mihunong kadiyot. Unya mipadayon: “The Lord is with you.

Mibutokbutok ang dughan ni Bogs pagkakita niya sa pari nga midupa sa mga kamot. Bugnaw man unta  kay gipaandar ang tanang aircon sulod sa simbahan, apan gialimut-an siya.; Mga lusok sa kainit nanglugwa sa iyang agtang ug daw maulawong nangaligid sa nakurat niyang mga aping. Nakaila siya sa maong pari. Oo, nakaila kaayo! Wala tuyoa, nahapaduko si Bogs.

Ug nahinumdom siya niadtong diyanitor nga gibinaboy niya pagsugo ug pagkinasaba didto sa kuwarto sa ospital, diin ma-admit ang iyang buotang misis. Nahisama si Bogs sa nalanay’ng kandila nga gikaon sa  tumang kaulaw diha sa iyang nahimutangan. Nagmahay siya sa iyang nahimo. (Kataposan)