Maria Magdalena

Gula 67

Nanaka mi sa taas, mipadung mi sa food court. Mipahimutang kami sa lamesa nga nalayo og diyotay sa daghang mga kustomer. Siya nay nangunay sa pag-order sa among makaon.

“Unsa ba gyud ang imong tuyo sa pagpakigkita nako?” Gipangutana ko si Emilio sa dihang nangaon na kami.

“Gusto lang kong masayod kun unsay imong desisyon sa akong proposal,” tubag ni Emilio nga maila nga lustful kaayo’g tinan-awan ngari kanako.

“A-ang hain ba niadto?”

“Kadto gong gipadayag ko nimong gugma sa atong panagsulti sa cellphone. May paglaom ba ang akong gugma, Maria.”

“Pag-sure, uy. Minyo na ko, Emilio. Dili ko gustong makasala sa akong bana.”

“Pero wala dinhi ang imong bana. Dili siya makahatag kanimo sa imong panginahanglan, ilabi na sa lawasnong kalipay.”

“Maantos nako ang kahidlaw.”

“Ayaw limbongi ug ayaw lisodlisora  ang imong kaugalingon, Maria. Nganong mag-antos ka man nga duna may sulbad sa imong panginahanglan. Nia ko nga andam mohatag kanimo’g katagbawan samtang atua pa sa layo ang imong bana.”

Wala ko motingog. Gipamalandongan ko ang gisulti ni Emilio.

“Human nato’g pangaon,” ni Emilio pa, “may adtoon kita.”

“A-asa man?” Gipangutana ko siya.

“Masayod ka ra kun atua na kita didto,” niya pa. “Basta ayaw lang kabalaka. Ako’y bahala nimo.” -- Sumpayan pa