Maria Magdalena

“Are you crazy?” matud ni Brader Daniel. “Dili ta uyab, wala ko mahigugma kanimo ug gawas pa magpari intawon ko. Imo kining kagustohan ug dili ako. Gawas pa, dili ako ang nakauna sa imong pagka-babaye.”

“Dili importante kun birhen pa ako o dili na sa dihang imo akong nakuha. Ang big deal mao nga may nahitabo na tali kanato ug kinahanglang manubag ka niini.” “Dili kana mahimo. Please ayaw gub-a ang akong pagkatawo.”

“Ug unsay imong buhaton?” Molikay ka sa imong tulobagon diri nako? Ugma sultihan ko dayon sila si Papa ug Mama ug ang among kura paruko dinhi. Busa dili ka makalikay nako. Sa higayon nga masayran nila nga may nahitabo na kanato, dili kana nila tuohan bisan unsa pay imong ipangatarongan ngadto kanila. Dili na mahitabo nga ma-ordinahan ka sa pagka-pari kun ilang masayran ang atong gibuhat.

“Binuang kining imong gihimo, Maria. Imo kong gi-corner.” “Kana tungod kay naanugon ko nimo, Daniel. Guwapo ka ug sayang kun dili ka makahatag og liwat.”

“Gusto kong magpari ug wala koy planong magminyo.” “Apan nakasala ka nako, Daniel,” matud ko. “Angay nimo kining tubagon.”

Wala na motingog si Daniel. Nagsige siya’g pangagho.

Diha na ako makatulog sa kuwarto nga nahimutangan ni Brader Daniel. Apan sa akong pagmata nianang pagkabuntag wala na si Brader Daniel sa akong tupad. -- Sumpayan pa