Maria Magdalena

Gula 39

“Mas maayo seguro nga magtipon na lang tag puyo aron dili na kaayo ta gasto ug usa na lang ang atong abangan,” sugyot ni Marcos.

“H-ha? Dili ko, uy,” matud ko.

“Di ba, practical lang. Dili na ta magsige’g check-in nga gastos kaayo ug dili na madoble ang atong abang sa kuwarto.”

Dunay punto si Marcos sa iyang gisulti. Apan nahadlok ko nga mahibaw-an nilang papa ug mama.

“Mas maayo usab nga mag-uban na lang ta aron bisan unsang orasa puyde ta,” matud na usab ni Marcos.

“Buing,” gikusnit nako ang iyang kilid.

“Bitaw,” niya pa. “Uyon ka ba sa akong plano ha, Maria?”

“Sige,” matud ko. “Ugma mangita ta og boarding house.”

Unya nanggawas na kami sa motel.

Tuod man, nianang pagkasunod adlaw, Sabado kadto ug buntag ra ang akong klase sa CWTS. Ug human sa akong klase nangita mi ni Marcos og kabalhinan nga boarding house.

Sa Duljo, Fatima dapit ang among nakit-an. Nagpatuo kaming bag-ong minyo aron dunay modawat namo nga boarding house. Gamay nga kuwarto lang og 1,500.00 ang matag bulan.

Human makahatag si Marcos sa balig duha ka bulan nga advance payment, nanguli mi ug nanghipos sa among mga gamit aron makabalhin na kaming duha.

Pagkahuman namo og hipos, amo kining gihatod dayon sa bag-o namong puy-anan aron among ipahimutang. -- Sumpayan pa