Maria Magdalena

Gula 17

“Dalia kay tingalig maabtan ta’g tawo,” matud ko.

“Ako’y bahala,” niya pa.

Miarangkada dayon si Elizar human ko niya gipahigda sa hawan ang dako namong lamesa diin among pagahimuon ang among HR class. Bisan naglisod apan milampos gyud kami pagkatkat sa kinapungkayan sa himaya. Wala na ko mobatig kasakit. Pulos kalalim ang akong natagamtaman.

“Ablihi’g gamay ang pultahan,” matud ni Elizar human nako ikasul-ob og balik ang akong sapot. “Tan-awa kun wala bay tawo sa gawas.”

Gituman ko ang iyang gisulti. Gipakang-a ko ang pultahan ug milili sa gawas. Wala koy nakitang tawo nga nagtikawtikaw sa gawas.

“Walay tawo,” giingnan ko siya.

“Maayo hinuon,” niya pa. “Ako’y mouna’g gawas, ha.”

“Pag-amping kay tingali’g dunay makakita nimo.”

Mainampingong migawas sa classroom si Elizar. Nagpabilin una ko sa sulod sa pipila ka gutlo. Medyo ngitngit na ang palibot ug dili na maklaro kun dunay tawo. Nagkaap-kaap ko sa akong paggawas.

Wala na usab nako makit-i si Elizar. Seguro mideretso na gyud siya pagawas.

Apan pag-abot nako dapit sa kalsada, sa atubangan gyud sa gate sa among eskuylahan adunay lalaki nga nagbarog. -- Sumpayan pa