Maria Magdalena - Gula 5

“I love you, Maria,” matud ni Elizar.

“Naunsa ka diha,” matud ko. “Abi kay nagbuwag na man mo si Kisaiah,  ako’y gusto nimong himuon nga panakip-butas. Ayaw tawon ko himuang kalingawan aron malimtan nimo ang imong uyab.”

“Dili, uy,” ni Elizar pa. “Tinud-anay ning ako. Ang tinuod, ikaw gyud ang akong gihigugma ug dili si Kisaiah. Wala lang ko makaatraka nimo sa una kay nahadlok ko. Tingali unya kun imo na usab akong patiran, sama sa imong gibuhat sa nanguyab kanimo. Maong midistansiya na gyud ko’g maayo nimo ug gitakli nako ngadto kang Kisaiah ang gugma nga alang unta nimo.”

Wala ko makatingog. Gihunahuna nako’g maayo ang gipamulong ni Elizar.

“Unsa man, may paglaom kaha ang akong gugma, Maria?” Sukna ni Elizar.

Wala ko motubag sa pangutana ni Elizar. Gihinuktokan ko ang gugma nga iyang gipadayag kanako samtang nagpadayon kami sa paglakaw. Ang tinuod, gusto kong dawaton dayon ang gugma ni Elizar, tungod kay dugay na gud kong na-crush niya. Pero nabalaka sab ko nga basin ingnon ko niya nga cheep nga pagka-babaye kay misugot dayon. One click lang kun ang uban ang pasultihon.

“Magpaabot ko sa imong tubag, Maria,” nagkanayon si Elizar nga migisi sa kahilom nga sa makadiyot mihabol kanamo.

“Hatagi una ko’g higayon sa paghunahuna, Elizar,” matud ko. “Nakalitan man gud ko sa imong pagpropose ngari nako.” -- Sumpayan pa