Goodbye is not Forever - Gula 121

“Ayaw kabalaka,” ni Josheba pa. “Wala ako’y himuon nga daotan.”

“Nasayod ko nga dili mo kana mabuhat ngadto kaniya bisan kun siya ang katambayayong ko sa pagpakasala  nga nakaguba sa tigbayon sa atong gugma,” nagkanayon si Albert. “Mas maayo nga dili niya makita ang imong presensiya.”

Miduko si Josheba. “Ikaw ang masunod. Ipangumusta ko kaniya kun magkita mo.”

Miyango si Albert.

“Kun dili lang tungod sa wala pa matapos nakong contract, dili na gyud ako mobalik didto sa Canada. Si Josheba ang namulong.

“Ayaw pag-ingon niana, Sheb,” ni Albert pa. “Anugon ang mabolukong kahigayonan. Matud pa sa panultihon, kausa ra moabot sa tawo ang suwerte.”

Nanghupaw ang dalaga. “Unsa pa may kapuslanan sa akong paningkamot? Mubo na karon ang akong mga panglantaw. Putol na ang akong mga plano sa umaabot. Karon pa ko makaamgo nga sayop diay ang akong gibuhat, ang sobrang tinguha sa kuwarta. Nalimot ko nga nagkinahanglan ka sa akong moral support. Dako ang pagkulang ko kanimo samtang didto ako sa Canada.”

Nahilom si Josheba. Hangtod niining higayona, ingon sa dili pa gihapon niya madawat ang gidangatan sa ilang gugma.

“Unta,” ni Nang Gloria pa, “magpabilin ang maayo ninyong pagtinagdanay sa usa’g-usa. Nga managhigala gihapon kamong duha.” -- Sumpayan pa