Goodbye is not Forever - Gula 120

“Giangkon ko nga kasal-anan ko kining tanan, Sheb,” nagkanayon si Albert. “Nakasala ako sa atong relasyon. Ako ang huyang og baroganan. Busa pasayloa ko, Josheba.”

“Ayaw idakdak sa imong kaugalingon ang tanang pagbasol,” matud ni Josheba nga naghingushingos. “Nakasala usab ako niining hitaboa. Sobra ra ako ka-materialistic kun wala pa ako moadto sa Canada dili tingali mosangko sa ingon niini ang tanan.”

“Kining nahitabo kanako maoy resulta sa akong pagpasagad.” Morag dihay nangadugmok didto sa ilawom sa dughan ni Albert sa iyang paglitok niining mga pulonga.

“Kapait sa gidangatan sa atong gugma,” may tuno sa kasakit ang tingog ni Josheba, daw gipusdakan sa lag-it nga mga bato.

“Dili gyud tingali nato palad nga magkadayon,” mao ray nasulti ni Albert. Naitlib niya ang iyang ngabil. Ug milingiw siya aron di mamatikdan ni Josheba ang nagkaumog niyang mga mata.

Nakita ni Josheba sa mga mata ni Albert ang gibating kalaay ug kawala nay paglaom.

“Ka-kanus-a ka mobalik sa Canada? Mipalain si Albert pagpangutana. Ingon sa nahutdan na siya’g igsusulti sa atubangan ni Josheba. Wala makapugong sa kaugalingon, migunit siya sa kamot sa dalaga nga mapanagan-on.

“Wala pa ako’y plano mahitungod niana,”  nagkanayon si Josheba. “Gusto ko nga mahimamat si Vanessa.” “Alang sa unsa pa?” ni Albert nga daw nakignat.

“Gusto ko lang masud-ong ang iyang kahimtang,” ni Josheba.

“Dili na kana kinahanglan,” matud ni Albert. “Tingalig makadugang lang sa iyang kagul-anan ang inyong panagkita. Please, dili na nato dugangan ang iyang kasub-anan.” -- Sumpayan pa