Goodbye is not Forever

Nabalaka pag-ayo si Josheba sa kahimtang ni Albert. Nagsugwak ang kahigwaos ug kahingawa sa iyang hunahuna samtang nagkaduol na ang airplane nga iyang gisakyan sa Pilipinas.

Sa pagtugpa sa ayroplano nga iyang gisakyan sa airport sa Lapulapu nagdali kini paggawas sa arrival area. Halos modagan na lang siya paingon sa ilang pinuy-anan. Pag-abot ni Josheba sa ilang balay, gitawgan gilayon niya si Albert, apan wala’y motubag sa iyang selpon. Giablihan niini ang computer kay iyang tan-awon kun nag-online ba kini, apan wala niya makit-i ang iyang hinigugma.

Nakahukom ang dalaga sa pag-adto sa pinuy-anan sa ulitawo. Dili gyud mahimutang si Josheba kun dili sila magkita si Albert. Kinahanglan magkasulti silang duha.

“Manang Gloria,” sangpit ni Josheba sa inahan ni Albert nga iyang naabtan diha sa tugkaran sa iyang pag-abot. “D-day Josheba, nakalitan si Nang Gloria nga wala magdahom sa kalit nga paghitungha sa dalaga sa ilang pinuy-anan. “Si Albert, Nang? ni Josheba.

“H-ha?” Nahakanga si Nang Gloria.

Wala na paabota ni Josheba ang dugang pang pagpamulong sa inahan ni Albert. Milahos na siya pagsulod sa balay. Misunod kaniya ang inahan ni Albert.

Naabtan ni Josheba si Albert nga naghukdong diha sa sala. Nahapalingi kini nga nakamatikod sa iyang pagsulod. Naniga ang mga  mata niini sa pagkakita kaniya. -- Sumpayan pa