Goodbye is not Forever - Gula 113

“Ma, brod Eking,” ni Albert nga miatubang sa duha, “kun mahimo unta, gusto kong mag-inusara. Hinaot nga sabton ko ninyo niining higayona. Gusto kong magkinaugalingon ang kalinaw.”

“Albert, mao kanay dili mahimo,” matud ni Nang Gloria. “Nasayod ako nga may dako kang suliran nga giatubang. Kun unsa man kana nga nakahasol kanimo, sultihi ako aron atong kapangitaan og sulbad. Dili ko mogawas dinhi sa imong kuwarto kun dili ko nimo tug-anan sa tinuod.”

“Hasta sab ko, Brod Al,” nagkanayon si Eking. “Dili ako mobiya kun ingon niana ang imong hitsura. Sukad kaniadto wala kitay gitago sa usa’g-usa. Magpahungaway kita sa atong mga problema sa una. Unya karon, buot mo nang solohon ang imong suliran? Unfair kana sa atong friendship, Brod Al.”

“Wala kamoy ikatabang nako...”

“Bisan na,” matud sa iyang mama Gloria. “Angay gihapon akong masayod isip imong inahan. Kun unsa man kana, nasayod ko nga nagkinahanglan ka kanako.”

Ang tinuod, gustong ipahungaw ni Albert ang iyang problema ngadto sa lain aron moluag og diyotay ang kapuot sa iyang dughan. Apan kining matang karon sa problema nga iyang nasuongan, lisod kaayong ipasabot ngadto sa uban. Maka-uulaw. Maulaw siya nga mosugilon niini bisan ngadto sa kaugalingon niyang inahan.

“Sige, brod Al,” mitingog si Eking pagkilab sa pipila ka daklit. Ingon sa kalit nga nausab ang hunahuna niini. “Mogawas na lang ko kun wala ka gyud magkinahanglan nako. Basin ang imo lang inahan ang may katungod nga masayod nianang imong suliran karon. Mobalik lang unya ko, brod. Ug palihog sultihi ang imong inahan aron dili siya mabalaka pag-ayo.” -- Sumpayan pa