Ang sangay sa akong asawa

Sept. 3, 1992 sa pier sa Tripoli, Libya, nagdasok ang mga tawo nga kadaghanan mga Pilipino nga mouli o mobakasyon sa Pilipinas. Sanglit wala nay biyahe ang mga eroplano sa Libya, sa “Luxury Ship nga Tutalatela ang ngalan maoy among sakyan padulong sa Malta.

Didto sa usa ka pundok sa mga pasahero, nasigpatan nako ang usa ka Pilipina nga nagsige og tan-aw nako. Guwapa ang maong babaye ug ako sab siyang gitutukan. Apan sa gipasulod na kami sa barko, wala na nako siya igkita.

Nianang pagka-gabii, sa among pagpanihapon didto sa mess hall, nasigpatan ko siya sa usa ka lamesa uban ang pipila sa mga Pilipina. Bisan tuod nagkatinan-away kami, apan wala ako moduol.

Alas nuebe sa buntag, miabot kami sa peir sa Malta ug didto sa duot sa mga pasahero nakita ko siya naningkamot nga makasuot sa  kadaghang tawo. Misuot usab ako padulong niya dala ko ang akong malita nga Samsonite ug atache case. Sa nagkatupad na kami, nakita ko nga dako kaayo ang iyang maleta ug bug-at kaayo alang niya.

“Ako ang magdala sa maleta, mo, hawakan mo lang itong atache case ko,” akong offer kaniya dayon kong tunol sa atache case.

Sa pagawas namo sa immigration, gisugat kami sa akong agent nga si Sammy Hadea, usa ka Libyano nga didto magdako sa Amerika.

“How are you doin’ Gally?”

“Great, Sam, great,” mubo kong tubag.

“Well, get inside my car.”

“Just a few minutes, Sam,” matud ko, “can you do me a favor?”

“Name it, Gally.”:

“I have a friend here,” akong gitudlo ang babaye tupad nako, “she is Dina Rosales. Her ticket is also Lufthansa, same as mine but  economy and she doens’t know where to stay before boarding the place tomorrow. Can you fix her problem?”

“Why not? Give me her ticket, I’ll convert it to business class same as yours. I’ll book both of you in Rokma Hotel in one room but with two beds. Okay?”

“Suit me right.”

“Well, get in,” miagda siya pagpasakay.

Nianang pagka-gabii, nanuroy kami si Dina sa siyudad sa Valleta. Didto sa usa ka taberna.”Minyo ako, Gal, apan nagbulag na kami sa akong bana kay may lain na siyang gikapuyo.”

“Pilay inyong anak?”

“Usa ra among anak, Gal apan tua akong gibilin sa akong inahan sa Ormoc.”

Minyo usab ako, Din, ug Dinah usab ang ngalan sa akong asawa. Sa diyutay nga panahon, napamahal ko ikaw apan mahal ko usab ang akong asawa ug di ko kabiya niya.”

“Ayaw og biya-i ang imong asawa, Gal, apan atong hatagan og katumanan ang atong pagbati inig-abot  nato sa hotel.”

Gidaitol ko ang akong mga ngabil sa iyaha dayon kong hung-hong, “tana, mamalik na ta sa  hotel.” (Katapusan)