Goodbye is not Forever

Gula 10

“Dili una ako makigkita kang Albert, Pa,” nagkanayon si Vanessa.

“Ngano man?” nahibulong ang iyang Papa Victor. “Maayo hinuon nga magkasulti kamo. Kinahanglan nga masayod usab siya sa imong kahimtang aron makaandam usab siya sa pagdawat sa kamatuoran.”

Nahilom si Vanessa. Buot niyang sultihan ang iyang amahan nga posible nga natakdan usab si Albert sa sakit nga mitakboy kaniya tungod kay may nahitabo na kanila. Apan wala niya kini malitok. Gibati siya’g kaulaw sa pagtug-an niini ngadto sa iyang papa Victor.

“Dili ka mabasol ni Albert sa nahitabo, Anak,” nagkanayon si Mr. Santos. “Wala ka pa masayod kaniadto kun aduna ka sa maong sakit. Gawas pa, wala pa nato maseguro kun lakip siya aduna nay sakit nga HIV. Busa kalma lang.”

Miduko si Vanessa. Natugkad niya nga ingon sa nasabtan sa iyang amahan nga duna nay nahitabo tali kanilang duha ni Albert. Of course, miagi usab sa kabatan-on ang iyang amahan.

Wala madugay, miyanghag si Vanessa. Miatubang siya sa iyang papa Victor. Niining higayona, nawagtang na ang iyang kaulaw. Naka-amgo siya karon nga sa iyang kahimtang, dili na siya angay pang maulaw. Inihap na lang ang iyang mga adlaw. Human unya sa iyang pagtaliwan, mahanaw na ang tanang mga tulisok ug dili na niya mabati ang mga panghimaraot ug pagyubit sa iyang pagka-babaye. -- Sumpayan pa